TİCARET VE SİYASET

Bazı faaliyetler, sebepler ve sonuçları açısından birbirlerine benzerler. Ticaret ve siyasette böyledir.
Ticaret maddi kazanç sağlamak İçin yapılır. İş adamı, başarılı olmak İçin bazı hesaplar yapar. Sermaye durumu, müşteri potansiyeli, giderler ve fayda maliyet analizlerini dikkate alır. Bunlar uygunsa ticaret kazanca dönüşür. İstikrarlı ve sabırlı olmak gerekir. Ana işinde başarılı olmadan çok farklı işlere girilmemesi gerekir. Yani hesapsız hırs kötü sonuca götürebilir.
Siyaset de böyledir. Ancak siyaset insana hizmet için yapılır. En azından öyle olmalıdır. Burada da projeler, fikirler, ekipler, seçmen kitlesi ve toplumsal dengeler dikkate alınmalıdır.
Sonra da sabırlı olmak, kadere inanmak ve Yaradan’a teslimiyet şarttır.
Hırs uğruna her yere aday olanlar, her kılığa girenler, hızlı gidivereceğini zannettiği arabaya biniverenler, umduğunu bulamayınca da hemen iniverenler, ardından araba değiştirmemiş gibi utanmadan baş köşeye kurulanlar, her tarafa mavi boncuk dağıtanlar, bir yerlere gidip gidip gelenler, nerede durduğu belli olmayan tavırsız hafifler vardır siyasette. Sayıları da epeycedir. Şakşakçıları da çoktur. Boş teneke gibidirler. Üç kişi, üç yüz kişilik sesi çıkarırlar. Bir de bohçası sırtında, gözü yolda olanlar var. Işığı görse kaçacaklar.
Kendini gündemden düşürmeyen beyler; Hadi bunca yıldır mevki, makam aldığınız partiye ve kuruma kızdınız gittiniz, anladık. Ne oldu da hemencecik çark ettiniz. Oralarda görünüp kayboldunuz! Hani ideal adamıydınız! Kendinize yer bulamadınız mı? Yine ne şiş yansın, ne kebap! Sizden akıllısı yok mu? Ee şu fani dünyada Elif gibi dimdik durabilmek adam işidir ve herkese nasip olmaz öyle değil mi?
Bir de vefa çok lazımdır siyasette ama ne yazık ki satan satana, kaçan kaçana. Elli yaşı geçmişler ama ne acı ki bugün böyle, yarın öyle. Bunlar da yol arkadaşını yolda bırakıp kaçarlar, sonra da adamız diye sokakta kasılarak gezerler.
Yine teşkilatın bir yerlere aday ettikleri , “Vay be, ben neymiş be abi.” diyen çok bilmişler var ki evlere şenlik. Nifak kazığını sokup ortadan kaybolurlar ama camia bu kazığı yıllarca çıkaramaz.
Bütün partilerde bu sıkıntıların olduğu bir gerçektir. Yok diyen yetkili varsa buyursun gelsin konuşalım.
Teşkilatlara büyük iş düşmektedir. Cadı kazanını ateşleyenleri iyi bilmeleri gerekir. Millet böyle şarlatan, ucuz kahramanlardan çok çekti.
Yaptıkları kurlarla kısa sürede ummadıkları makamlara gelseler de, uzun vadede siyasette iz bırakmaları ve hafiflik izlerini silmeleri imkansızdır.
Ticarette nasıl istikrar önemli ise siyasette de önemlidir. İki de bir zik-zak yaparak uyanıklık yaptığını zannedenler, kendini vazgeçilmez sananlar sokağa çıkıp ne kadar saygı, sevgi gördüklerini ölçebilirler.
Bu tespitler analizin ötesinde yıllardır yaşadıklarımızdır.
Kısacası dostlar; ticarette ve siyasette dürüstlük ve ilkeli duruş esastır. Ticaretinde başarılı olmuşların, siyasete soğukluklarından siyaset kurumu ve ülke kaybetmektedir. Siyasetin onlara ihtiyacı vardır. Ama iş adamları da haksız değillerdir.
Çünkü ticarette beş kuruş yerine belki üç kuruş kazanırsınız ama sebebi de sonucu da size bağlıdır ve hem para, hem de dost kazanırsınız.
Siyasette alın terinizle, çoluk çocuğunuzun nafakasıyla, emeklerinizle, hizmetlerinizle bolca sebepsiz, anlamsız ve gereksiz hasım kazanırsınız.
Sizce de hangisi doğru,
Bir yerlerde terslik yok mu?