Nöbetçi Eczaneler
Öfkeliyim, hıncımı hiçbir türlü yenemem.
Kıç çıbanı kimseye derdimi söyleyemem!
Herkes bakar da bize çok mutlular sanır.
Mutsuzları gördükçe hep yüreğim sızlanır.
Öyle bir alem ki kimi tadından, kimi tuzundan yiyemez.
Bizim gibiler de yanar da kimseye söyleyemez.
İnsan çok şey kaybediyor yitirince güveni.
Bu yüzden görmedik mi çırpınıp, diz döveni?
Eskiler söylemiştir: “Kendi düşen ağlamaz.”
Samimi olan kişi, işi düştükçe aramaz.
Bakma gözlerime, deşeleme artık sen beni.
Hatır için olmaz bu, sevdiremezsin, sevmeyeni.
Benle gider bazı şeyler, hiç kimseye diyemem.
Hiç zorlamayın beni siz, sırrımı söyliyemem…
Size şu kadar diyeyim ve sözümü bitireyim.
Belki biraz boşalarak, şu öfkemi yeneyim.
Hazır lokma aramaz, hiç durmadan çalışan.
Çalışandan ders alır, ona sıkça yaklaşan….
18.1.2020
