Nöbetçi Eczaneler
5 Eylül 2015 Cumartesi 03:00:00 Yüce kitabımıza göre şirk yani Allah’a eş ve ortak koşmak, Allah’a karşı yapılan en büyük iftiradır. Yüce kitabımızın üzerinde önemle durduğu konuların başında Allah’ın zatına karşı yapılan iftiralar gelir. Bunun yanında aşağıda mealleri verilen ayetlerde de belirtildiği gibi müşriklere yeri, güneşi, ay’ı hareket ettiren, dünyayı yaratan, her şeye hayat veren, Kabe’nin Rabb’i kimdir? Gibi sorular sorulduğunda hep Allah diyecekleri belirtilir.
“Ve lein seeltehum men halekas semavati vel erda ve sehharaş şemse vel kamera le yekulunnellah, fe enna yu’fekûn./ Andolsun, eğer onlara, “Gökleri ve yeri kim yarattı, güneşi ve ayı hizmetinize kim verdi?” diye soracak olsan mutlaka, “Allah” diyeceklerdir. O hâlde nasıl (haktan) döndürülüyorlar?” (Ankebut 29/ 61)
“Eğer biliyorsanız söyleyin: Yer ve yerde bulunanlar kime aittir? Allah’ındır” diyecekler. “Öyle ise siz hiç düşünüp öğüt almaz mısınız? De.” (Mü’minun 23/ 84-85)
Kur’an-ı kerimde müşriklerin bir tehlike anında Allah’a sığındıkları ve yalvardıkları fakat tehlike geçtikten sonra eski adet ve inançlarına devam ettikleri ve çeşitli şekillerde Allah’a iftira ettiklerine dikkat çekilir:
“Görmedin mi Allah, geceyi gündüze katıyor, gündüzü de geceye katıyor (böylece onları uzatıp kısaltıyor). Güneşi ve ayı istifade(niz) için yaratmıştır. Her biri, muayyen bir vakte kadar (kendi yörüngesinde) akıp gidecektir. Şüphesiz Allah, yaptıklarınızdan hakkıyla haberdardır. [bk. 22/65; 45/13] Bu böyledir. Çünkü Allah hakkın ta kendisidir. Muhakkak ki O’ndan başka yalvardıkları (sığındıkları putlar ve putlaştırılan şeyler) ise (tümüyle) batıldır. Şüphesiz Allah, çok yüce, çok büyüktür. [bk. 22/62] Allah’ın nimeti (ve lütfu) ile gemilerin denizde akıp gitmekte olduğunu görmedin mi? Bu, (kudretinin) delillerinden bir kısmını size göstermek içindir. Muhakkak ki bunda, çok sabreden, çok şükreden herkes için ibretler vardır. (Gemide giderken) onları, gölge yapan (dağ ve kara bulut)lar gibi dalga sardığı zaman; (gönüllerinde bağlılık gösterdikleri putları atarak) artık dini yalnız Allah’a has kılarak (ihlasla O’na) yalvarırlar. Sonra (Allah) onları karaya çıkarıp kurtarınca, içlerinden (yalnız) bir kısmı, dengeli (mutedil ve doğru) yolu tutar. Bizim âyetlerimizi nankör gaddarlardan başkası inkâr etmez. (Lokman 31: 29-32)
“İnsanlara bir zarar dokunduğu zaman, Rablerine yönelerek O’na dua ederler. Sonra Allah, onlara kendinden bir rahmet tattırınca da, bir bakarsın ki içlerinden bir grup, Rablerine ortak koşuyorlar.” (Rum 30/ 33) (bk. Ankebut 29/66. Ayrıca krş. İsra 17/67; Şuarâ: 26/71; Hacc: 22/30; Nisa: 4/51)
