Nöbetçi Eczaneler
27 Eylül 2010 Pazartesi 03:00:00 Son zamanlarda Şeyh Şamil Bulvarı üzerindeki trafik kazalarına kaç defa gittiğimizin sayısını artık hatırlayamıyoruz. Cumartesi günü yine Şeyh Şamil Bulvarı üzerindeki bir trafik kazasındaydık. Kazanın haberini sayfalarımızda okuyabilirsiniz. Bizim buradan işaret etmek istediğimiz bu cadde üzerindeki önlemlerin yetersizliği…
Çevreyolu’nun tamamlanma aşamasındayken Ankara yolunu Konya yoluna bağlayan alternatif güzergah olarak kullanılan Şeyh Şamil Bulvarı, çevresindeki yapılaşmanın artmasıyla birlikte en işlek caddelerden birisi haline geldi. “Efeli Kavşak” olarak bilinen kavşaktan başlayıp Şuhut kavşağına kadar uzanan ve “Bulvar” lakabını hak eden caddelerden olan Şeyh Şamil Bulvarı üzerinde kavşak noktalar yer alıyor. Bu kavşaklardan en işlek olanı ise Kadınana Camii yakınındaki kavşak. Bahsettiğimiz kazalar da genellikle bu kavşakta meydana geliyor. Şükür ki, bugüne kadar bu noktada ölümlü bir trafik kazası yaşanmadı, ama yaşanmayacağı anlamına gelmiyor.
Allah’tan cumartesi günkü kaza anında bu caddeden konunun ilgililerinden ya da ilimiz yöneticilerinden birisi geçmiyordu. Eğer yetkili isimlerden birisi orada olsaydı vatandaşlardan nasıl bir tepki göreceğini merak ediyoruz. Kırmızı ışığı dikecek, ya da yola tümseği yapacak olanın gazeteciler olmamasına rağmen bize gösterilen tepkiyi görseydiniz söylemek istediklerimizi anlardınız. “Ne biçim memleket, ne biçim yönetim, ne biçim basın” diye başlayan tepkileri güçlükle sakinleştirdik. Sıkıntıyı dile getireceğimize söz vererek oradan ayrıldık.
Şöyle ki; Kadınana Camii önünde bulunan ve trafik yükü giderek artan bu noktada trafik bakımından gerekli önlemlerin alınması hem elzem bir ihtiyaç, hem de çevre sakinlerinin ortak isteğidir. Kavşak noktada trafik ışığı düzenleme yapılmasını ya da hız kesici tümsekler yapılmasını öneren vatandaşlar, bu işin bu kadar zor olmaması gerektiğini düşünüyorlar. Okulların da açılmasıyla birlikte bu noktadaki tehlikenin ciddiyetinin arttığını anlatan vatandaşlar, “Ne olur yetkililerimiz gelip burayı görsünler. Gereken önlemi alsınlar. Çocuklarımızı korku içinde okula göndermek istemiyoruz” diyorlar.
Cumhuriyet gezileri
ve kılavuzlar
Milli Eğitim Bakanlığı’nın güzel bir projesi var. Cumhuriyet Gezileri adı verilen bu çalışma kapsamında binlerce öğrenci ilimize gelerek “Cumhuriyet’in kazanıldığı topraklar”ı tanıyorlar. Emeği geçenleri kutluyor, ilimiz adına teşekkür ediyoruz.
Ancak bu proje kapsamında bazı sıkıntılar da yaşanıyor. Alınacak önlemlerle projenin daha iyi noktalara geleceğine inandığımız için bu sıkıntılara işaret etmek istiyoruz.
Değişik illerden gelen öğrenci gruplarına liderlik eden öğretmenlerin ve tur sorumlularının Büyük Taarruz ya da Başkomutanlık Meydan Muharebesi ile ilgili yeterli bilgiye sahip olmadıkları, hatta anıt ve şehitliklerin yerlerini dahi bulmakta zorlandıkları gözlerden kaçmıyor. Baktığı tepenin ne olduğunu, geçtiği vadinin neresi olduğunu, orada nelerin yaşandığını anlatacak birisi olmayınca öğrencilerin “Cumhuriyet Gezisi”, “dağa bayıra bakma” gezisinden öteye geçemiyor. Meydan otobüs şoförlerinin bilinçsiz ya da maksatlı yorumlarına kalıyor.
Böylesine büyük ve önemli bir projeye imza atan Bakanlık’ın yönetmeliklerle zorunlu hale getirilmiş olmasına rağmen konunun uzmanı alan kılavuzlarından yararlanmaması projenin istenen amaca hizmet etmesini engelliyor. Bugün terörün, bölücü propagandanın kol gezdiği Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgesinin çocuklarına, Milli Zaferimizi anlatmak için gelen otobüslerin şehir merkezinde amaçsızca gezdiğini görmek, nereye gideceklerini bilemeden yol aramalarını izlemek üzücü. TEDAŞ önünden Yeşilyol’a inmeye çalışan öğrenci otobüsünün tek yönlü yolda yaşadığı sıkıntıları görünce kılavuz eksikliğinin nelere yol açtığını daha iyi anlıyor insan. Ya da Büyük Taarruz Şehitliği’ne gitmek isterken Çatkuyu yoluna dönen otobüsün içindeki öğrencilerin durumunu siz düşünün.
Öte yandan ilimiz açısından büyük önem taşıyan bu çalışmalara esnaf ve vatandaşın da gerekli katkıyı sağlaması gerekiyor. Şehrin vitrin bölgesi Özdilek kavşağında öğrencilere kumanya hazırlamak için anlaşılan firmanın “Otobüsü işyerinin önünden çekin, dükkan görünmüyor” zihniyeti, ya da onlarca öğrenciyi yarım ekmeklik bir kumanya için 3 saate yakın bekletmesi nasıl izah edilebilir? “Paramız gelmedi” di-yerek kumanya vermeyen işletme sonra “Öğrenci sayısı çok, yetiştiremedik” bahanesinin ardına gizlenirse komik olmaz mı? Adama sormazlar mı “Sabah sana şu kadar öğrencinin geleceği haber verilmedi mi” diye.
