SEN TANRI MISIN? – 84-

SAPMAK ALLAH’IN VARLIĞINI ÖRTMEKTİR
“Allah iman edenlerin Veli’sidir. Küfür halinde olanların evliyası tağut’tur. İşte onlar nar ashabıdır, onlar onda ebedi kalıcıdırlar.” (El Bakara-257).
Bu ayetteki İMAN Billahi anlamındaki imandır. O müminler Var Görünüşünü Allah’a eş ve ortak koşmaksızın iman edenlerdir. Varlığını değil Var Görünüşünü hem de muhtariyet söz konusu olmaksızın iman çok önemli. “Ya eyyühellezine amenü, aminü Billahi (ey iman edenler, Billahi idrakıyla iman edin)” öğüdü gereği imanını düzeltmiş olana Rabbi diyor ki; Allah böyle iman edenin Velisidir. Allahu a’lem, bu hitap aynı zamanda şunlaradır da: Bir kişi Nefs-i Levvame’ye adım atıp, karar vermişse, “A” Takdim Formu “BEN”imi, batıl yapımı fonksiyonsuz kılmak üzere yaşayacağım, bunun gereklerini yapacağım, bu gerekleri yaparken hayatımın direği salât ikamesi olacak inşaAllah” demişse o da bu iman kapsamındadır. Ona diyor ki; “Allah böyle iman edenlerin Velisidir, onları Zulmetten Nur’a çıkarır.” Zulmetten nura alıyor. Zulmet “A” Takdim Formu “BEN” olduğuna göre, onları “A” Takdiminden “B” kapsamındaki takdime (Nur’a) getirir. Zulmetten (Nar’dan) alır Nur’a getirir. Dolayısıyla müdahaleyi ayetle görüyoruz.
Ayet “küfür halinde olanların yani “A” Takdim Formu “BEN” yaşantısında ısrarlı, istikrarlı yaşayanların, varlık ve muhtariyet iddiasında olanların evliyası tağuttur” diyor. Onlar öyle fikirleri, öyle görüşleri dost edinirler ki o görüş ve fikirler onları Hakk’a getirmez. Onların işte o görüşleri, o fikirleri onların dostudur, o da TAĞUT’tur. Tağut nurdan perdeleyen hale, zulmete götürüyor. Nurdan alıp zulmete çıkarıyor, orada tutuyor. Onların fikirleri, görüşleri tağuttur ve o onların dostudur, onları “A”da tutar: “İşte onlar nar ashabıdır; (Ashabı Nar) orada ebedi kalıcıdır.”
“De ki: Eğer saparsam ancak kendi nefsimin aleyhine saparım. Eğer doğru yolu bulursam Rabbimin bana vahyettiği şey iledir. Muhakkak ki O Semi’dir, Kariyb’dir.” (Sebe-50)
SAPMAK Allah’ın varlığını örtmektir, sapmak budur. Allah’ın varlığını örten bir yaşantı ortaya koyarsam nefsimin aleyhine saparım. İlmî suretin aleyhine, işine yaramayacak bir yola saparım. Eğer doğru yolu bulursam bu Rabbimin bana vahyettiği şey iledir. “Şunu yaptım da doğruyu buldum” değil. Sebe-50 ‘bu idrakta olun’ diyor: Eğer doğru yolu bulursam Rabbimin bana vahyettiği şey iledir. Muhakkak ki; O, Semi’dir, Kariyb’dir. KARİYB Kendine yaklaştırandır. Bu ayet aynı zamanda “A” Takdim Formu “BEN”e sesleniyor: Ey kendini muhtar zanneden. İyiyi ve doğruyu biliyorum, hallederim, doğruyu yaparım deme, öyle sanma. Öyle bir şey yok. Eğer nasip olur da doğru yolu bulursan de ki; ‘eğer doğru yolu bulursam Rabbimin bana vahyettiği şey iledir’. Dikkat edin vahyettiği şey ile. Vahy ile…
NEFS’İ KİM TEZKİYE ETMİŞSE
O GERÇEKTEN KURTULMUŞTUR
“Allah kimin Sadrını İslam’a şerh etti (açtı) ise o Rabbinden bir nur üzere değil midir?” (Zümer-22)
SADR; meallerde göğüs, anlayış, idrak gibi geçer. Yaşantılarımıza bir bakalım. “A” Takdim Formu “BEN”le yaşayıp giderken bir şey oluyor, bakışımız değişiyor, İslam’ı önemsemeye, kavramaya başlıyor ve ona göre de yaşamaya çalışıyoruz. İşte o kişilere bu işin oluşumu anlatılıyor: Allah kimin sadrını; anlayışını, idrakını, göğsünü İslam’a şerh etti/açtı ise, İslam’la mühürlediyse, oraya bağladıysa o Rabbinden bir nur üzere değil midir? Ona Rabbinden bir müdahale, bir nur ulaşmıştır.
“Onu (Nefsi) tezkiye eden gerçekten kurtulmuştur. Onu örtense gerçekten kaybetmiştir.” (Şems; 9, 10)
Kayıtlı Kendini Hissediş Duygusu olarak tarif ettiğimiz NEFS’i kim tezkiye etmişse (“A” Takdim Formu “BEN”i fonksiyonsuz yapmışsa, silmişse) o gerçekten kurtulmuştur. “Elbiseni temizle” diyordu ya, onu temizleyen gerçekten kurtulmuştur. Onu kim örtüp gizlemişse, onu gömüp gizleyen de gerçekten kaybetmiştir. “A” Takdim Formu “BEN” öyle bir kir ki, o küfür kiriyle elbisesini gizleyip örten, onu gömen kaybetmiştir.
“SAĞIRDIRLAR, DİLSİZDİRLER, KÖRDÜRLER,
ONLAR (HAKİKATLERİNE) DÖNEMEZ.”
Bizim çizimlerimizde (http://www.birdusunyansimasi.com/tefekkursayfalari/) Billahi idrak için giriş kapısı, sıfır noktası anlamında kullandığımız “B0” noktası tabiri var. Bu nokta idrakta bir sınırı ifade eder; burada nefse zulüm bitiyor. B0’dan itibaren “A” Takdim Formu “BEN” kalkıyor, daha doğrusu tamamen fonksiyonsuz hale geliyor. Onun fonksiyonlarının geri dönüşsüz tamamen sıfırlandığı sınır/yer B0 noktasıdır. Bu noktada yeni bir hayat, yeni bir idrak başlıyor. Ancak kişi hayata bu noktadan başlamıyor. Hayata başlanan idraktan itibaren idrak akış sürecini şöyle özetleyebiliriz:
İlk idrak; A’da A’dır: Kendini müstakilen var ve muhtar zanneden “A” Takdim Formu “BEN”in muhtariyetini ısrarla koruyan, onun gerçekten var olduğuna yönelik yaşantıyı temsil ediyor. Bu kişi muhtariyeti önemsiyor, koruyor ve Vehmin Zulmeti dediğimiz alana İz Düşümle gelmiş olan dosyaları, ilan ettiği tanrı adına kullanmayı gerçek ve esas hayat sanıyor, sonuna kadar böyle yaşıyor, bu idrak; A’da A’dır.
İkinci idrak; A’da “B” Hissi: Burası nefs mertebelerini açıklarken gördüğümüz ve tanımladığımız Nefs-i Levvame’nin başlangıç noktasıdır. Bizim açıkladığımız Nefs-i Levvame’ye girilen nokta A’da “B” Hissi idrakıdır. Nefs-i Levvame buradan başlar, tüm nefs seyri süluklarında devam eder. Aslında ölünceye kadar devam ediyor, kişi o nefs halinin neresine, hangi durağına gelebilmişse. Demek ki Nefs-i Levvame başlayınca hemen biten bir nefs hali değildir; Nefs-i Emmare ile Nefs-i Mülhime arası bir idrak hiç değildir. Nefs-i Levvame bu işi götüren asıl idrak vagonudur. İdrak o vagonla ilerlerken geçtiği, uğradığı istasyonlar NEFS MERTEBELERİ’dir. İdrak Nefs-i Levvame vagonuyla seyahat eder. Seyahat sırasındaki o istasyonların hepsi geçilmelidir. Mülhime istasyonuna gelince orayı son durak sanıp konaklarsan orada kalırsın. Kalmaz da Levvame vagonunda seyahate devam edersen Mutmainne istasyonuna gelirsin. Devam edersen Radıye istasyonu, devam edersen Mardıye istasyonu ve devam ederse daha ilerisi… Demek ki, götürücü vagon Nefs-i Levvame. Levvame vagonunun harekete başlama noktası ise A’da “B” hissi dediğimiz sınırdır. Kişi oradan itibaren Nefs-i Mülhime manzaralarını seyretmeye başlar, hemen başlar. Levvame idrakı Mülhime ile başladığı yolculuğa B0 noktasından sonra Mutmainne ile devam eder…
A’da “A” idrakının ipuçları, idrak belirtileri, özellikleri nelerdi? A’da A; geri dönüşsüz nefse zulüm halidir. İki tip nefse zulüm var! Nefse zulmün ‘geri dönüşsüz’ olanı budur. Diğeri için yani “A’da B hissi” ‘cennet müjdesi’ vardır, çünkü o nefs nefse zulmün ne olduğunu görüp anlayıp nefs-i levvameye girmiştir. Ama henüz B0 noktasına gelemediği için, o noktaya kadar olan idrakların tümü nefse zulüm halindedir. Oysa “A’da A idrakı” geri dönüşü olmayan zulümdür.
“İşte onlar hüdaya (hidayete) mukabil dalaleti satın almışlardır. Onların ticareti hiçbir kazanç sağlamadı ve onlar doğru yolu (gerçeği) bulanlar da olmadılar.” (Bakara-16)
Alışverişleri onlara kâr getirmedi. Buradaki kâr Doğru Yol’dur, satın alma ise takastır. Günümüzün satın alması parayla olduğu için onu hemen para olarak düşünmeyin. Ayetteki “hidayete mukabil dalaleti satın alma”da yapılan iş takastır. Mal takas eder gibi “B” Takdim Formu “BEN” karşılığında “A”yı almaktır. Ayet diyor ki, “B” idrakını verip “A” idrakını satın aldılar, bu alışverişle dalaleti sahiplendiler ve bu ticaret onlara kazanç sağlamadı.
Euzü billahi mineş şeytanir raciym, Bismillahi’r Rahmani’r Rahiym. “Summün, bükmün, umyün fehüm la yarciun: Sağırdırlar, Dilsizdirler, Kördürler, onlar (hakikatlerine) dönemez.” (Bakara-18)
SAĞIR algılamaları kitlenmiş olandır. DİLSİZ hakikati dillendirmeyendir. KÖR apaçık hakikati fark edemeyendir. Onların algıları kilitlenmiştir, hakikati konuşmaz ve apaçık gerçeği duymaz ve fark etmezler, bu yüzden onlar hakikatlerine dönemezler. Bu ifade geri dönüşsüz nefse zulmün tarifidir. Bu hal devam ederse onlar hakikatlerine dönemezler…