Sen ağa, ben ağa – Kocatepe Gazetesi

19 Ocak 2011 Çarşamba 02:00:00
  Afyonkarahisar’da evlilik rakamlarının azaldığını, boşanma ve doğum rakamlarının arttığını belirten haber önceki gün yerel gazetelerde yayınlandı. Gazeteniz Kocatepe’nin daha önce Baro ve-rilerine dayanarak yayınladığı haber, Nüfus ve Vatandaşlık Müdürlüğü yetkilileri tarafından rakamsal olarak teyid edilmiş oldu.
Afyonkarahisar İl Nüfus ve Vatandaşlık Müdürlüğü’nden yapılan açıklamaya göre, 2009 yılında il genelinde bin 84 çift boşanırken, 2010 yılında yüzde 19’luk bir artışla boşanan çift sayısı bin 289 oldu. Böylece, ilde 2 yılda 2 bin 373 çiftin yuvası dağıldı. Afyon’da 2010 yılında, yeni evlenen çift sayısında da düşüş meydana geldi. 2009 yılında 6 bin 509 çift evlenirken, 2010’da 6 bin 420 çift hayatını birleştirdi. İlde, 2 yılda toplam 12 bin 929 mutluluğa ilk adım atıldı. Afyonkarahisar’da 2009’da 13 bin 805 ve 2010’da 13 bin 227 olmak üzere, toplam 27 bin 32 çocuk dünyaya geldi. İlde 2009’da 4 bin 761 ve 2010’da 4 bin 742 kişi olmak üzere toplam 9 bin 523 kişi hayatını kaybetti.
Bu haberin bulunduğu Kocatepe Gazetesi’ni elinde sallayarak dün gazeteye gelen Merkez’e bağlı Belkaracaören Köyü’nden 80 yaşındaki Hacı Osman Karakaya “Yaz gasteci. Bu memlekette bu yardımlar devam ettiği müddetçe evlilik artmaz. Yeni yuvaların da çatırdaması devam eder” dedi.
Belkaracaören Köyü’nde bundan 10-15 sene önce bir iş olsa anında 4-5 işçi birden bulunduğunu, milletin “iş” diye kıvrandığını, ama bugün “iş var” denildiğinde çalışacak, yapacak adam bulamadıklarını belirten 80 yaşındaki Hacı Osman Karakaya şunları söyledi:
“Şimdi çıkalım şunu şurdan şuraya götür diyelim, 25-30 lira vereceğiz diyelim, bir tane adam bulamayız. Neden, millet rahata alıştı. Bir koca karının evinde 70-80 çuval kömürü var. Benim bildiğim adamların 2-3 kış yakacak kömürü samanlığında duruyor. Bizim köyde bir tane sosyal yardım alacak adam kalmadı. Dul karılar eskiden geçim için evlenmek isterlerdi, kocamışlar yalnız kalmayalım diye dul kadınlarla evlenir birbirlerine bakarlardı. Şimdi dul kadınlar ‘devlet bana bakıyor’ diyor. Benim torunum Tedaş’ta çalışır, köylerde gezer arızalara bakardı. İşini beğenmedi, ayrıldı, şimdi devletten işsizlik parası alıyor. Neden beğenmiyor işini? Çünkü bir tarafta rahat var, gelen yardımlar var. Öte tarafta çalışmak var, terlemek var. Böyle olursa boşanmalar daha çoook artar”
“Sen ağa, ben ağa, bu inekleri kim sağa” diyen Hacı Osman Amca “yaz” dedi, biz de dediklerini buraya aktardık.
“İyimser Ahmet” olursak “Ne güzel memleket, yardım alacak insan kalmamış. Memlekette garip-gureba kalmadığı gibi insanların çalışmaya bile ihtiyacı yok” diyebiliriz. Kötümser Ahmet olursak da Hacı Osman’ın söylediklerine katacak bir şey kalmaz. Yorum serbest…
Geçmiş zaman olur ki…
Dün “Geçmiş zaman olur ki, hayali cihan değer” köşesinin başladığını duyurmuştuk size. Sonrasında bu güzel söyleyişin kaynağını merak ettik. Kısa bir araştırma sonrasında Divan Edebiyatı’nın ünlü şairlerinden Hayali’ye ait bir beyit olduğunu öğrendik. Hayali’nin beytinde “hayal” kelimesini hem gerçek anlamında, hem de kendi ismine işaret edecek şekilde kullandığını, “tevriye” sanatının güzel örneklerinden birini sergilediğini bilmiyorduk.
Beyitin tam şeklinin “Şuh-i güzeşte var ki nice nevcivan değer / Geçmiş zaman olur ki hayali, cihan değer” şeklinde olduğunu da bize “Google Amca” anlattı. Beyitte geçen “nevcihan” kelimesinin “genç oğlan” manasına geldiğini, beytin aslında eşcinselliğe vurgu yaptığını da bu küçük araştırmamızda öğrendik. Hal böyle olunca gazeteyi hazırlayan arkadaşlarla “Acaba bu başlığı değiştirsek mi?” diye aklımızdan geçirmedik değil. Sonunda “Aslı başka mana ifade etse de bu laf artık Türkçe’nin klişelerinden birisi” fikrinde birleşerek köşenin başlığının aynı kalmasına karar verdik. Lafın aslını bizim gibi bilmeyenlere anlatmak için de kısaca değinelim istedik…