Nöbetçi Eczaneler
12 Kasım 2015 Perşembe 02:00:00 Kimi seçmen çok öfkelidir. Kendisini bildiğinden ve oy kullanma yaşına eriştiğinden beri değiştirmediği partisine sövmeye başlamıştır. Ama an gelir yemin parası dağıtarak oyunu yine verir.
Kimi de genel seçim tarihi belirlendikten sonra ki süreçte oyunu nasıl geçersiz kullanacağını ve pusula zarfına koyacağı mesaj üzerine yoğunlaşır.
Kızgın, kırgın, haklı ya da haksız. Pek çok kimse olumlu ya da olumsuz tepkiyi sağ duyulu ve demokratik şekilde tepki ortaya koymak yerine aşırılıkların benliğini sarmalamasına izin verir.
Aslında her seçimin sonucu bir ayna. Toplum ve onu oluşturan insanlar sandığa yansıyor. Vatandaş, seçmen ne kadar samimi ise o şekilde yönetiliyor. Bu durum çok partili siyasi hayatın vazgeçilmezi olan partilerin teşkilatları ve aile içi durumları için de geçerli. Birbirini bir kaşık su da boğuverecek olanlar objektifler karşısında can ciğer kuzu sarması.
7 Haziran Milletvekili Genel Seçimlerine kadar genel merkeze “adaylığı sakıncalıdır.” diye rapor yazanlar bugün kameralar önünde tebessümler saçıyorlar. Ama aralarında ki husumeti kavramak için müneccimliğe lüzum yok. Öyle an geliyor ki basın toplantıları sırasında sanki dünya başlarına yıkılmış yüz ifadeleri ile ele veriyorlar kendilerini.
“Sayın Başkanım” “Sayın Milletvekilim” diyen ağızlar ve gözlerin arkasında kimileri için büyük nefretler ve intikamın alınmasına ayarlanan planlar var. Biz bir aileyiz, hepimiz birimiz, birimiz hepimiz safsatalarının tatlandırıcısı, aroması bu durum kimilerince. Kimilerine göre ise siyasetin cilvesi ve ayakta kalıp yılmadan mücadele için iyi bir motivasyon aracı. Peki ya yapılması gerekenler? Hani şu malum hizmet aşkının gereği icraatlar ne olacak?
Sanki hep böyle sürüp gidecek. Birileri ölecek, yitecek, ama birileri ise tövbeler tövbesi hep baki kalacakmış anlayışı ile hareket etmekte olağanlaşmıştır.
