Nöbetçi Eczaneler
17 Temmuz 2014 Perşembe 03:00:00 Namazda safların düzgün ve sık tutulması Müslümanlar arasında birlik, beraberlik, dostluk ve dayanışmaya işaret eder. Önemli olan namazdaki bu dayanışma ve dostluğun günlük hayata da yansımasıdır.
Nu`mân İbni Beşîr radıyallahu anhümâ, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’i şöyle buyururken dinledim dedi:
“Saflarınızı düzeltiniz, yoksa Allah Teâlâ’nın aranıza düşmanlık sokacağını iyi biliniz.” (Buhârî, Ezân 71; Müslim, Salât 127. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Salât 93; Tirmizî, Mevâkît 53; İbni Mâce, İkâmet 50.)
Müslim’in bir başka rivayeti şöyledir:
Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem okları düzeltir gibi saflarımızı düzeltirdi. Bizim buna alıştığımızı görünceye kadar böyle yapmaya devam etti. Kendisi bir gün namaza çıktı ve namaz kıldıracağı yerde durdu. Tam tekbir almak üzere iken göğsü saf hizasından dışarı çıkmış bir adam gördü. Bunun üzerine şöyle buyurdu:
“Ey Allah’ın kulları! Saflarınızı düzeltiniz; yoksa Allah Teâlâ’nın aranıza düşmanlık sokacağını iyi biliniz.” (Müslim, Salât 128.)
Resûlullah (s.a.v.) buyuruyor ki
“İmamınızı birinci safın ön tarafındaki orta kısma alınız. Ve bu saflardaki boşulukları doldurunuz.” (Ebu Hüreyre. İmam Suyuti, Camiu’s-Sağir, 1/708)
— Resûlullah (s.a.v.) buyuruyor ki
“Safları sımsıkı yapıp, birbirine yaklaştırınız. Saflarda bulunan kişilerin boyunları aynı hizaya gelecek şekilde düzeltiniz.” (Nesei. İmam Suyuti, Camiu’s-Sağir, 1/722)
— Resûlullah (s.a.v.) buyuruyor ki
“Namazın davetiyesi olan ezan sesini duyduğun zaman ona icabet et. Huzur ve sükûn içinde namaza koş. Safın arasında boşluk olduğunda takdirde orayı doldur. Şayet yer yoksa saftaki din kardeşlerini rahatsız etme. Namazda okurken kulakların işitecek kadar sesini çıkar. Yanındakilere (sesini yükselterek) eziyet etme. Sanki hemen dünyadan ayrılacak ve ilgisini kesecek olan bir kimsenin huşu ve korku içerisinde kılacağı namaz gibi namaz kıl.” (Enes. İmam Suyuti, Camiu’s-Sağir, Aydın Yayınevi: 1/712 )
Resûlullah (s.a.v.) buyuruyor ki
“Namaz da saflarınızı düzgün ve tam yapınız. Çünkü saflar iri muntazam olması namazın tamam olmasının sebeplerindendir.”(Buhari. İmam Suyuti, Camiu’s-Sağir, Aydın Yayınevi: 1/726)
Resûlullah (s.a.v.) buyuruyor ki
“Saflarınızı düzgün yapınız. Çünkü düzgün safların arasına melekler girer. Omuzlarınızı aynı hizada tutunuz, boşlukları kapatınız, din kardeşinizin eli ile çekildiğiniz zaman iyilikle karşılayınız. Şeytana boşluk bırakmayınız. Safların arasını kapatan kimselere Allah yardım eder. Kapatmayanlardan da ilgisini keser.” (Ahmet. İmam Suyuti, Camiu’s-Sağir, Aydın Yayınevi: 1/754)
Resûlullah (s.a.v.) buyuruyor ki
“Sevgili Peygamberimiz, büyükler varken küçüklerin birinci safta yer almalarını yasaklamıştır.” (İbnü Said. İmam Suyuti, Camiu’s-Sağir, Aydın Yayınevi: 1/706)
Resûlullah (s.a.v.) buyuruyor ki
“Namazda yanlışlık yapan bir imamı uyandırmak yetkisi erkekler için ” suphanallah ” kadınlar için de ellerini birbirine vurmaktır.” (Cabir. İmam Suyuti, Camiu’s-Sağir, Aydın Yayınevi: 1/708- )
Resûlullah (s.a.v.) buyuruyor ki
“Namaz da saflarınızı düzgün ve tam yapınız. Çünkü saflar iri muntazam olması namazın tamam olmasının sebeplerindendir.” (Buhari. İmam Suyuti, Camiu’s-Sağir, Aydın Yayınevi: 1/726)
Resûlullah (s.a.v.) buyuruyor ki
“Saflarınızı düzgün yapınız, böyle yapmadığınız takdirde, yüce Allah da yüzlerinizi birbirinizden çevirir. Böylece aranızda anlaşmazlıklar baş gösterir. (İbnü Mace. İmam Suyuti, Camiu’s-Sağir, Aydın Yayınevi: 1/728)
Kâbe’de İmamın Hizasından Önde Olanların Namazları Geçerli Olur Mu?
Hanefi, Şafii ve Hanbelî mezheplerine göre Kabe’nin etrafında da olsa cemaatle namaz kılınırken, imamın bulunduğu taraftaki cemaatin imamdan önde olmamaları şarttır. Dolayısıyla İmamın bulunduğu taraftaki cemaat, imamdan önde olurlarsa imama uymuş kabul edilmez ve namazları geçerli olmaz. Diğer yönlerdeki cemaatin, Kabe’ye imamdan daha yakın bulunmaları ise imama uymalarına engel olmaz. Maliki alimlerine göre ise imamın cemaatten önde olması şart değildir. Ancak zaruret olmaksızın cemaatin, imamdan önde olması mekruhtur (İbn Kudame, el-Muğni, III, 52-53; İbn-i Abidin, Reddü’l-muhtar, I, 370; Abdurrahman el-Ceziri, Kitabu’l-Fıkh ale’l-mezahibi’l-erbea, I, 414).
