Nöbetçi Eczaneler
16 Ağustos 2010 Pazartesi 03:00:00 Tarih 14 Ağustos Cumartesi sabah saat 05.10’da Anıtpark önünden Haskaymak yolcu otobüsü İstanbul’a gidecek yolcuları alarak yola koyuldu. Yedi saat süren yolculuk akabinde İstanbul’a 50 kilometre mesafesi olan Sabiha Gökçen Uluslar arası Havalimanına ulaştık. Yolculuğun amacı malum. Sayın Hüseyin Tutkun ve Sayın İsmail Özdilek tarafından düzenlenen organizasyonla özel bir hava şirketine ait 66 kişilik yolcu uçağı Afyonkarahisar askeri havaalanına inmesi. Yedi saatlik kara yolcuğu sonrası 3ve ardından 5 dakikalık hava yolcuğu sonrası tekrar Afyonkarahisar’a dönüldü.
Şehrin ve şehir insanının geleceği için mevcut askeri havaalanının sivil uçuşlarda kullanılabilmesi noktasında gösterilen bir çaba söz konusu. Bu anlamda uğraş veren herkese çabaları için müteşekkiriz. Şüphesiz hiç bir çaba boş kalmaz. Ama yolculuğun ardından pek çok kişi şu soruyu sordu. İyi güzel de ya sonrası?
Altmış altı kişilik uçağın 46 adet koltuğunu doldurabilen kafile Afyonkarahisar Hava Meydan Komutanlığı pistine iniş yaptı. Hem kara yolcuğunda hem de hava yolculuğunda herhangi bir sorun yaşanmadı. Sabiha Gökçen Uluslar arası havalimanı içerisindeki Afyonkarahisarlı yolcu manzaraları hariç. Sorundan ziyade kimi zaman yolcu grubunun tamamını kapsamamakla beraber kişisel de olsa köyden indim şehire manzaraları komik olduğu kadar düşündürdü.
Gerek alt yapı, gerek sosyo kültürel yapı kısaca her manada hazır olmak gerekli. Mevcut havaalanını sivil uçuşlara da kullanalım, bölgesel havaalanından etkin yararlanalım demekle bu işin olmayacağını Sabiha Gökçen Havalimanında somut olarak yaşadığımızı düşünüyorum.
Seyahate katılan arkadaşlarımız Temel fıkralarını aratmayacak uluslar arası havaalanında bir Afyonlu’yu nasıl tanınacağına dair espiri-ler türettiler. Öyle ki sanki Mısır piramitlerini ya da mübalağasız dünyanın 7 harikasından birini geziyormuşcasına manasız ve tuhaf bir heyecanla havaalanını keşfetme çabaları insanı güldürmeden geçirmedi.
İşte Afyon yazan tabela altında işaretli fotoğraf çekimleri, havaalanı içerisinde iletişim kurabilmek için ıslık çalmalardan tutun da benzeri ölçüdeki tavırları orada bulunan insanlar oldukça tuhaf bakışlarla izledi.
Ortada bir gerçek var. O da mevcut yolcu potansiyelinin yeterli olmaması ve daha önemlisi bu potansiyelin ortaya konması için hiç kimsenin parmağını kıpırdatmadan “Aman birileri yapıversin biz de kullanalım.”anlayışı. İster bölgesel ister mevcut askeri havaalanının sivil uçuşlarda kullanımı buna tam anlamıyla hazır olmak ve bunu her Afyonkarahisarlı vatandaşın canı yürekten istemesi gerekiyor. Yoksa birilerinin çıkıp yel değirmenlerine karşı Don Kişot gibi hareket etmesi sonucu değiştirmiyor.
