Nöbetçi Eczaneler
Bu gün cumartesi. Hazırlandık kaplıcaya gidilecek.
Temizlik, kuru, yaş, eksik, gedik, çok işler görülecek.
Herkes hazırlanmış, elde yükler beklerken.
Çiçeklerin susuzluğu gözüme çarptı birden.
Hayret nasıl da unutmuşum. Üç gün susuz kalacaklar.
Yaprakları yere eğilmiş; garipler belki de ölecekler.
Aceleyle bekleyenlere; “Bi Dakka bekleyin.” dedim.
Koşarak su getirip garipleri sulayayım istedim.
Hanım: “Bunca kişiyi bekletme!” diyerekten çıkıştı.
Bende ona bağırdım. Sesim fazla çıkmıştı.
Birkaç dakika bekliyemedi öfkelendi, sinirlendi:
“Alemin içinde bana bağırmaya hiç hakkın yoktur!”dedi.
Al başına belayı… hayır işlerken şer geldi.
Hanım’ın suratıysa birkaç gün düzelmedi.
Ama o sulamayı yapmasam içim rahat olmazdı.
Çiçeklerim: “Susuzum.” diyor. Bunu kimse duymazdı.
Lakin bir kalp kırmıştım. Tevbe etmem gerekli dedim.
Üç gün sonra yatmadan önce dua edip Yaratan’a yöneldim…
Uyumuşum. Saat çaldı, sabah namazına doğruldum.
Hayret!… İnanır mısınız kendimi çiçekler arasında buldum.
Odam da nereye baksam heryer, pembe, pembe çiçekler.
Antre, balkon çiçeklerle dolu, yerler, tavan ve gökler?!…
Şaşırdım… Rüyada mıyım? Hayır. Gözlerim kanlımı değil.
Apdest aldığım lavabo da aynı… Yarap acep bu nedir?!…
Belki rüyadayım diyerek elimi, kolumu mıncıklıyorum.
O şaşkınlık içerisinde niyet edip namaza duruyorum.
Alışmışım. Namaza dururken hayalen kâbeyi tam önüme alırım.
İbadetin gereği; huşu ile hep o yönde kalıp namazı tamamlarım.
Kâbeyi hayalen önüme alır almaz ortamı dolduran o çiçekler.
İnanın gözümün önünden tamamen, silindi birer, birer!..
***
Canlı olduktan sonra açlık ve susuzluğuna hiç mi hiç dayanamam.
İmkânı olup da bunu yapmayanı insan diye de saymam!
Aksine kendim için bile bu ihmali uğursuzluk sayarım.
Beni tanıyan herkes bilir, bu yöndedir uyarım.
***
Bu duygularla serinlikte güneşin doğuşunu izlerken
Ses veriyorlar gibi geldi sevimli köpekler taa… ilerlerden…
Bu anlatılanlar bence hayal değil, yaşanan bir hakikat.
Canlıların ahı da iflâh etmez, çıkar. Aman buna çok dikkat!…
31.8.2019
