Kurtulalım şu beton yığınlarından – Kocatepe Gazetesi

Afyonkarahisar’da son dönemde bina yıkma, yıkılan binaların yerine de yeni bina dikme gibi bir yaklaşım benimsendi.
Sosyal Sigortalar Kurumu Hastanesi’ni yıktık, yerine Gençlik Merkezi inşa edeceğiz.
Bu arsanın devri sırasında “Arsamız kamu hizmetinde kullanılacak” şerhi olabilir.  
O zaman keşke Karayolları’na yapılması düşünülen park, SSK’dan sonra ortaya çıkan o geniş arsaya kurulsaydı. Ama artık bunları söylemek için geç, zira ihale tamamlandı; hatta Gençlik Merkezi’nin ne zaman hizmete gireceği bile açıklandı.
Başka yıktığımız, yıkacağımız binalar da var.
Meselâ inşa edilecek Gençlik Merkezi’nin karşısındaki Yetiştirme Yurdu. Öğrendik ki Yetiştirme Yurdu’nu yıkarak Aile ve Sosyal Politikalar Müdürlüğü için “yer” açacakmışız. Yurdu yıktık, yurda benzer beton yığınını aynı alanda, daha büyük boyutlarda yükseltmekle gurur duyacağız.
Bu alan Belediye’ye devredilemez mi? Karşılığında Belediye’den arazi istenip yeni bir binayı şehir merkezinden biraz daha öteye devredemez miyiz?
Yetiştirme Yurdu’nun arsası Belediye’ye devredilse, yeni bir yeşil alana kavuşabiliriz. Orman ve Su İşleri Bakanlığı da böyle bir girişimi destekler ve şehrin ortasında bol ağaçlı bir alan kazanmış oluruz.
Cumhuriyet Kent Meydanı’nda da beton heyulasını yıktık şükürler olsun. Fakat bazı projelerde, yıkılan Eski Valilik Binası’nın yerine yarısı yeraltında, yarısı yer üstünde bir beton yığını da görünüyordu. Umarız, böyle bir hata yapılmaz. Kent Meydanı, insan öncelikli olmalı. İnsanların rahatça dolaşabilecekleri, oturup dinlenebilecekleri, hatta evcil hayvanlarını besleyebilecekleri şekilde tasarlanmalı. Çimi ve ağacı bol, binası mümkün mertebe az bir Kent Meydanı, hayır dualara vesile olur.
“Sanat Okulu” olarak bilinen Afyonkarahisar Teknik ve Meslekî Anadolu Lisesi’nin yıkılması da gündemde şu sıralar. Hiçbir şeye yanmam da o binayı çevreleyen sarmaşıkların heder olmasına yanarım. Bu binayı yıkıp yerine ne koyacağız? Yeni bir bina…
Afyonkarahisar Belediyesi’nin arazi üretmede mahir bir belediye olduğu söylenegeldi 2009’dan bu yana.
Binalarımızın depreme dayanıklı olmasını hepimiz isteriz. Hele söz konusu okullarımız ise depreme dayanıklılığın esas olmasını bekleriz. Ancak depreme dayanıklı binaları üretilecek yeni arazilerde inşa edebilirsek, şehir merkezindeki geniş alanları bir nebze olsun korumuş oluruz.
“Yıkıp yapma” gibi başka bir yaklaşım ise “Boş bulduğun bahçeye bina” şeklinde özetlenebilir.
Şemsettin Karahisari Ortaokulu’nun bahçesinde devam eden inşaat, öğrencilerin oyun ve gezinti alanını kısıtlar hâle geldi.
Kamil Miras Anadolu Lisesi’nin bahçesine de İl Millî Eğitim Müdürlüğü yapılacakmış. Demek ki Kamil Miras Anadolu Lisesi öğrencilerinin de teneffüse çıkacağı bir yer kalmayacak.
Hatırlar mısınız, “Okullar Hayat Olsun” diye bir proje açıklanmıştı. Bu projede vatandaşların okulları etkin biçimde kullanmalı, okulların mahallelinin buluşma noktası olması amaçlanıyordu. Ben zannetmiştim ki bu proje çerçevesinde okullardaki beton zeminler, çim hâline dönüştürülecek; bahçelere oturaklar konulacak; aileler özel günlerini bu bahçelerde kutlayacak; çocuklar okul bahçelerinde top oynamanın zevkini yaşayacak…
Tabii ki bu zannım, öylece kaldı.
Okullar Hayat Olsun’dan geriye, şu anki İl Halk Eğitim Müdürü Murat Diktaş’ın yoğun çabasıyla kurulan Zenginleştirilmiş Kütüphaneler kaldı. Zenginleştirilmiş Kütüphaneler’in ise vatandaşlar tarafından hangi sıklıkla kullanıldığı ise meçhul.
“Okullar Hayat Olsun” deyip okul bahçelerini betona çevirmek, bana bir “Kamu Spotu”nu hatırlattı.
Kamu Spotu’nda deniliyor ki “Meralarımızda yapılaşmaya gidilmesin, evler kurulmasın; meralarımızı koruyalım.”
İyi de meraları imara açan ben miyim?
Belediyeler, bakanlıklar, valilikler vasıtasıyla hercümerç edilen meraların vebalini bir kamu spotuyla üzerimizden atabilir miyiz?