Kocatepe'de aslına uygun silahlar sergilensin

İstiyoruz ki Kocatepe’de, Büyük Taarruz Şehitliği’nde aslına uygun silahlar sergilensin. Depolardan çıkarılsın, yoksa aslına uygun yapılsın, başka yerlerde ise iade edilsin.

Şu haber bizim dikkatimizi çekti:
“95 yıl önce Çanakkale Savaşlarında kullanıldıktan sonra İzmir’in kurtuluşu için Ege Denizi savunması için bölgeden götürülen tarihi top, 4 yıl süren yazışmaların ardından yapılan protokolle Çanakkale’ye geri getirildi.
AA muhabirinin edindiği bilgilere göre, 1915 yılında Çanakkale Kara Savaşları’nda kullanılan, etkili menzili 18 kilometre olan 1888 Alman yapımı tarihi top, İzmir’in kurtuluşunda kullanılmasının ardından 95 yıl sonra asıl görev yeri Çanakkale’ye doğru yola çıkarıldı. Topu taşıyan 7 araçlık konvoy, Çanakkale’ye bağlı İntepe beldesine ulaştı.
Tarih araştırmacısı Arkeolog Ömer Yörükoğlu, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 8 metre 40 santimetre uzunluğunda ve 35,5 milimetre çapındaki topun, Ege Ordu Komutanlığı’na bağlı İzmir Menteş’te bulunan askeri birlikten alınarak Çanakkale’ye getirildiğini söyledi. Kültür ve Turizm Bakanlığı ile Milli Savunma Bakanlığı arasında 2006 yılında başlayan girişimlerle, topun, daha geniş bir halk kitlesinin görebilmesi ve kültürel anlamda daha fazla hizmet verebilmesi için Kültür Bakanlığına devredildiğini belirten Yörükoğlu, şöyle dedi:
“http://m.kocatepegazetesi.com/”Milli Savunma Bakanlığının bu güzel hareketi ile bu tarihi top ve diğer tüm mekanizması, toplam 171 ton ağırlığındaki teçhizatı 7 araçlık bir konvoyla Çanakkale’ye, asıl memleketine getirilmiş bulunuyor. Tarihi top, gerçek yeri olan Kilitbahir köyü sınırları içindeki Rumeli Mecidiye Tabyası mevkisine götürülerek gerekli montaj işlemi yapılacak. 1915 Çanakkale Savaşları’ndan sonra temmuz ayında İzmir’in kurtuluşu için Ege’deki savaşlarda kullanılmak üzere buradan oraya insan ve hayvan gücü ile günün şartlarıyla taşınmış, yıllar sonra asıl yeri olan tabyalara getirilerek sergilenmeye başlanacak.”http://m.kocatepegazetesi.com/”
Tarihi topun İzmir’den alınarak buraya getirilmesini sağlayan Alay İnşaat Yönetim Kurulu Üyesi Asım Alay, 7 araçlık bir konvoyla getirilen topun montajının 20 kişilik bir ekip tarafından yapılacağını, bu işlemlerin toplam 10 gün süreceğini kaydetti.”
Geçtiğimiz günlerde basında çıkan bu haberi okuyunca aklımıza ister istemez bazı sorular takıldı. Büyük Taarruz’un geçtiği bu topraklarda biz acaba o günlerin anılarını ne kadar yaşatabiliyoruz.
Her gün önünden geçtiğimiz Anıtpark’ta merdivenlerden yukarı çıkınca sağlı sollu yerleştirilmiş 2 adet eski top bulunur. Üzerinde Alman Krup Fabrikaları’nda yapıldığını belirten bir yazı, yanlış hatırlamıyorsak 1914 tarihi ve bir ejderha resmi vardır.
Anıtpark’a gelen hemen her ziyaretçinin fotoğraf çektirdiği, namlunun yanındaki oturma yerlerinde oturduğu bu toplar elbette ki Milli Mücadele’de, Büyük Taarruz’da bu toprakların düşmanlardan kurtarılmasında da kullanılmıştır. Bu toplar ki Kocatepe’ye nasıl çıkarıldı?, Tahta tekerleri kim bilir başka hangi toprakları arşınladı, kim bilir kaç düşmanı toprağa gömdü? Ve bugün bu toplar hangi halde-ler.
Herkesin üzerine çıktığı, oynadığı, yağmurda, karda güneşin altında her geçen gün biraz daha harap olan bu tarihi eserler daha ne kadar dayanır bu vurdumduy-mazlığa?
Bugün Kocatepe’den tutun da, Çiğiltepe’ye ve hatta Dumlupınar’a kadar gidin bakın. Lastik tekerli, en fazla 30-40 yıllık toplar, obüsler her şehitliğin girişinde bizi karşılar. Gelen ziyaretçiler sorar “Bunlarla mı vatanı kurtardık? Halbuki bunlar çok yeni’’
Utana sıkıla cevap veririz “Hayır, bunlar sadece dekor, diğerleri müze-lerde’’
Öbür tarafta bakarsınız askıya alınmış deniz uçakları, jetler. Şehitliklerimizi süsleyen diğer araç gereçler.
Bunların her biri çok değil 40-50 yıllık uçaklar. Hiç bir şeyle ilgisi olmayan bir ziyaretçi için bunlar çok önem taşımaz ama alanı tanıtan, anlatan bizler ve azıcık düşünen insanlarımız, gençle-rimiz için bunlar çok önemli ayrıntılardır. Ve o ayrıntılar insanı tarihine bağlar.
Geçtiğimiz yıllarda yayınlanan ve 1. Dünya Savaşı’nda Çanakkale’de çekildiği söylenen 2 Mehmetçiğin fotoğrafını bilirsiniz. Hani üstlerinde üniforma namına bir şey olmayan ama esas duruşunu bozmayan 2 kahraman askerimiz. Bazıları orada çekilmediğini söylese de bugün o fotoğrafla hislenen binlerce insanımızın Çanakkale’yi ziyaret ettiğinden haberiniz var mı?
Büyük Taarruz’dan yaklaşık 1 ay önce 24 Temmuz 1922’de Gazlıgöl civarında uçakları düşürülüp şehit olan ve bugün Kocatepe Mezarlığı’nda yatan Cemalettin ve Bahaattin Bey’leri kaç kişiye tanıtabildik?
Bugün Gazlıgöl’e binlerce kişi devre mülkleri görmeye, kaplıcalardan faydalanmaya geliyor. Bu şehitlerimizin uçağının bir modelini yaptırıp orada bir parkta sergilesek, gelenlere gösterebilsek. Belki de o binlerce kişiden birkaçı diğer anıt ve şehitlikleri de görmek isteyecek, şehre gelecek.
İstanbul’da Askeri Müzeyi görenler bilirler sergilenenlerin yanında depolarda da binlerce tarihi eser vardır. İlimizde var olan Zafer Müzesi’ni zenginleştirmek için neden buradan faydalanılmaz ki?
İşte Çanakkale, yıllar önce oradan götürülen tarihi topa kavuşmuş. Bizden götürülenleri geri istemekte hakkımız değil mi?
İstiyoruz ki Kocatepe’de, Büyük Taarruz Şehitliği’nde aslına uygun silahlar sergilensin. Depolardan çıkarılsın, yoksa aslına uygun yapılsın, başka yerlerde ise iade edilsin.
Orijinal silahlar sergilenirken de Anıtpark’takilere de bir çözüm bulunsun,
‘’Cumhuriyetin Kazanıldığı Topraklardasınız’’ cümlesinin içini dolduralım. İnsanımıza Milli Mücadeleyi, Büyük Taarruz’u daha doğru aktaralım. Haber-Analiz: Burak Aydın