İŞ GÜCÜ

60’lı yıllar. Travers Fabrikası’nı yapıyordu Almanlar.
Almanlara da yardım ediyordu bizim Türk elemanlar.

Öğle tatillerinde Alman teknisyenlerle o bizimkiler.
Bir gün güç gösterisi yaparak güreşmek istediler.

Dev gibi Almanların karşısına çıktı bizden birisi.
Kısa boylu, kemikli bir amele, birazcık genç irisi.

Tutuştular güreşe, denediler her ikisi de güçlerini.
İri Alman küçümsedi, çelimsiz Türk rakibini;

Ama öyle olmadı. Bizim çelimsiz Türk Alman’a galip geldi.
Diğer Almanlar da rakip seçip, güreş tutmak istedi.

Bizimkiler de karşılarına çıkıp birlikte: “Hadi hazırız!” dedi.
Tutuştular çayırlıkta, bizimkiler dört Almanı kavak gibi devirdi!

Pes ederek Almanlar mesayi başlayınca koyuldular işe.
Dediler bizimkilere: “Kaldırın şu putreli getiriverin bize.”

Bizim dört işçimiz bir putreli kaldırıp da onlara taşıyamadı.
İki Alman iki baştan tuttu ve götürdü, başka güç aramadı!..

Düşünelim bir kez; burada tuhaf bir terslik görülüyor.
Üstün olan Türk’ün gücü, işe gelince neden azalıyor?!

O günlerde burada iş yapamayan, göçünce Almanya’ya.
Birden nasıl verimli olup, imza attılar bir sürü başarıya?

Bu durum bizde halâ pek de değişivemiş değil.
Türk gücü halâ iş gücüne doğru, nedense etmedi meyil.

Gençlerse hep kolay iş arayıp ve masa başın peşinde.
Heyhat halâ mağlup oluyorlar, iş gücü güreşinde!

Bu konuda başarı; çok erken yaşta başlayan eğitimle olur.
Ülke, iyi yetişen inançlı gençlerin, alınteri ve iş gücüyle kurtulur.
28.08.2010 Afyon
Yaş yetmiş. Şükür ki iş gücümüz bitmemiş…