Nöbetçi Eczaneler
13 Şubat 2010 Cumartesi 02:00:00 Bir insanın münafık olması için kalbi ile iman esaslarını kabul etmemesi gerekir. Kalbiyle iman ettiği halde amelde kusuru olanlara münafık değil, fâsık, âsi ve günahkâr denir. Çünkü nifak küfürden daha kötüdür.
Münafıkların yalan, hile ve ikiyüzlülüğe başvurmalarının dört nedeni vardır:
a) Peygamber ve müminler tarafından iltifata mazhar olmak, b) İslamiyet yücelirse onun nimetlerinden yararlanmak,
c) Müminlerin sırlarını öğrenerek, düşmana istihbarat servisini yapmak,
d) Müslümanlarca kâfirlere uygulanan dünyevi cezalardan, savaşlardan, diğer kısıtlayıcı hükümlerden korunmak ayrıca Müslümanların ganimet başta olmak üzere sosyal amaçlı maddi ve manevi haklarından yararlanmaktır.
3. Münafıklar gösteriş yaparlar, sürekli bir suçluluk psikolojisi içindedirler. Kendisini çevresindeki insanlara benimsetmek ve beğendirmek için itikat ve ibadet başta olmak üzere bütün davranışlarında gösterişi ön planda tutarlar. Yüce Allah, onların bu ayıplarını şöyle bildirmektedir:
“Yazıklar olsun o namaz kılanlara ki, onlar na-mazlarını ciddiye almazlar. Onlar (namazlarıyla) gösteriş yaparlar. Ufacık bir yardıma bile engel olurlar.” (Ma’un, 107/ 4-7).
“Münafıklar, Allah’ı aldatmaya çalışırlar. Halbuki Allah, onların oyunlarını başlarına geçirecektir. Onlar, namaza kalktıkları zaman tembel tembel kalkarlar. İnsanlara gösteriş yaparlar. Allah’ı pek az anarlar.” (Nisa 4/142)
“Bunlar, Allah’a ve ahiret gününe iman etmedikleri halde mallarını, insanlara gösteriş yapmak için harcarlar. Şeytan kimin arkadaşı olursa, o ne kötü arkadaştır!” (Nisa 4/ 38)
“Bunlar, Allah’a ve ahiret gününe iman etselerdi ve Allah’ın verdiği rızıktan gösterişsiz harcasalardı kendilerine ne zarar gelirdi? Allah onların söz ve işlerini çok iyi bilendir.” (Nisa 4/39)
4. Münafıklar çıkarlarına düşkün olup mal, mülk ve makam hırsı yönünden bir arayış içindedirler. Mal ve menfaat için bazen mümin, bazen da kâfirlerden yana tavır takınırlar:
“Onlar sizi gözetleyip duran kimselerdir. Eğer Allah tarafından size bir fetih (zafer) nasip olursa “Biz sizinle beraber değil miydik?” derler. Şayet kâfirlerin (zaferden) bir payı olursa, size üstünlük sağlayıp sizi müminlerden korumadık mı? derler…” (Nisa; 4/141)
“Eğer sana bir iyilik dokunursa fenalarına gider. Eğer sana bir musibet gelirse “Biz zaten tedbirimizi önceden almıştık.” derler ve sevine sevine dönüp giderler. ” (Enfal 8/50)
5. Münafıklar yeryüzünde bozgunculuk yaparlar.
“(Münafıklara) ‘yeryüzünde fesat çıkarmayın’ denildiği zamana, ‘biz ancak ıslah edicileriz” derler. İyi bilin ki onlar bozguncuların ta kendileridir. Fakat farkında değillerdir” (Bakara; 2/11-12):
6. Allah’ı ve müminleri aldatmaya çalışırlar. Bu husus Kur’ân’da şöyle bildirilmektedir:
“(Münafıklar) Allah’ı ve müminleri aldatmaya çalışırlar. Halbuki sadece kendilerini aldatırlar da farkında değillerdir” (Bakara, 2/9).
7. Kalplerinde hastalık vardır.
“Kalplerinde bir hastalık vardır. Allah’ta onların hastalıklarını artırmıştır. Söyledikleri yalana karşılık onlara elem dolu bir azap vardır” (Bakara, 2/10) anlamındaki âyet bu gerçeği beyan etmektedir. Ayette sözü edilen hastalık manevi hastalıktır, şüphecilik, iki yüzlülük ve inkar hastalığıdır.
8. İkiyüzlüdürler, müminlerle alay ederler.
“İman edenlerle karşılaştıkları zaman, ‘iman ettik’ derler. Fakat şeytanlarıyla (münafık dostlarıyla) yalnız kaldıkları zaman, ‘şüphesiz, biz sizinle beraberiz. Biz ancak onlarla (müminlerle) alay ediyoruz’ derler” (Bakara, 2/14)
Tevbe/67. “İkiyüzlü erkek ve kadınlar da birbirlerindendir: Kötülüğü emreder, iyiliğe engel olurlar; elleri de sıkıdır; Allah’ı unuttular, bu yüzden Allah da onları unuttu. Doğrusu ikiyüzlüler fâsıktırlar.”
Münâfık erkekler ve münâfık kadınlar birbirlerindendirler. Münâfık erkekler ve kadınlar küfür ve nifakta birbirlerine benzerler. Birbirlerinin velîsi ve dostudurlar onlar. Kötülüğü, münkeri emrederler ve iyiliği, marufu men ederler. İyiliklerin engellenmesi, kötülüklerin yayılması için çırpınırlar. Kötülük taraftarıdır onlar. Kötülük onların vazgeçilmez özellikleridir. İyiye düşmandırlar, iyilikten nefret ederler. İyileri iyilikten vazgeçirmek için çırpınırlar. İyilerin ve iyiliklerin önüne bari-katlar koymaya say ederlerken, kötülüklerin işlenmesine elbirliği ya-parlar.
Elleri de sıkıdır onların. Hayırlı hiç bir işe zerre kadar bir har-cama yapmazlar. Mallarını kötülük ve fuhşiyyat yollarında tüketirler. Münâfıklığın belki en belirgin alâmetleri işte bunlardır. İyiliği menet-mek, kötülükleri yaymaya çalışmak ve de cimrilik yapmak. Bu özellikler önünde sonunda insanı münâfıklığa götürür Allah korusun.
(Devamı Yarın)
