HER İŞE EÛZÜBESMELE İLE BAŞLAMAK

Bir mü’minde bulunması gereken en önemli özelliklerden birisi de her işe euzü besmele ile başlama alışkanlığını kazanmış olmaktır
Her işe Allah’ın adıyla, yani “Bismillâhirrahmânirrahîm” diye başlamanın, Müslümanlığın âdâbından olduğu bizzat Yüce Allah tarafından, Kur’an-ı Kerim’in ilk olarak indirilen, “Yaratan Rabbinin adıyla oku” (Alâk, 96/1) ayetiyle Peygamber Efendimiz (s.a.s.)’e ve O’nun şahsında bütün mü’minlere bildirilmiştir. Bundan dolayıdır ki, Müslümanlar olarak, meşrû olan bütün işlerimize besmele ile başlarız.
Besmele, “Rahman ve Rahîm Allah’ın adıyla” anlamına gelen “Bismillâhirrahmânirrahîm” cümlesinin adıdır. Peygamber efendimiz (s.a.s.), “Besmele ile başlanmayan her iş bereketsiz ve sonu güdüktür” (Müsned, 2/259; Aclûni, Keşfü’l-Hafa, II,174) buyurarak her hayırlı işe besmele ile başlanmasını tavsiye etmiş, hayatının sonuna kadar her işe besmele ile başlamıştır. (Kurtubî, 1, 92)
Yüce kitabımız Kur’an-ı Kerim, Hz. Süleyman (a.s.)’ın Sebe kavminin kraliçesi Belkıs’a yazdığı mektubuna, besmele ile  başladığını haber vermektedir. “innehû min süleymâne ve innehû bismillâhirrahmânirrahîm” (Neml-27/30) (Meali: Mektup Süleyman’dandır, Rahmân ve Rahîm Allah’ın adıyla (başlamakta)dır.) ( Neml, 27/30)Peygamber Efendimiz (s.a.s.) de bu konuda şöyle buyurmaktadır: “Davud oğlu Süleyman (a.s.) ve benden başka hiçbir peygambere indirilmeyen bir ayet bana indirildi. Bu ayet, ‘Bismillâhirrahmanirrahim’dir.” (İbn Kesîr, İsmail b. Ömer, Tefsiru’l-Kur’ani’l-Azim, İstanbul, 1984, I, 33)
Kur’an-ı Kerim ayetlerinden olan besmele, Süleyman (a.s.)’dan sonra Müslümanlara has kılınan mübarek bir sözdür. Besmele manevî hazinelerin, sayısız hikmet ve faziletlerin anahtarıdır. Peygamber Efendimiz (s.a.s.) bu hakikati şöyle ifade buyurmuşlardır: “Besmele her kitabın anahtarıdır.” (Câmiu’s-Sağir, I, 127;Feyzü’l-Kadîr, III, 191)
Hz. Peygamber (s.a.s.) bir hadis-i şeriflerinde “Mü’minin her işinin hayır olduğunu” bildirmiştir. (Müslim, Zühd, 64) Bu demektir ki, mü’min hayır olmayan hiçbir işi yapmaz.  Allah’ın razı olmayacağı hiçbir sözü söylemez.
Bir işe başlarken Allah’ın adını anmak; kulun Allah’a şükrün, teslimiyetin, her an O’nunla bir ve beraber olduğunun ifadesidir. Yani, insanın sahip olduğu imkânları, güç ve kuvveti, her türlü nimeti Allah’ın verdiğini bilmesi, bundan dolayı O’na minnettarlığını ifade etmesi ve hepsinden önemlisi de bu nimetleri O’nun rızası doğrultusunda kullanacağını taahhüt etmesidir.
Bütün işlerinin başında Allah’ı hatırlayan mü’min, O’nunla irtibat halini, bağını ve yakınlığını devam ettirmek istediğini ifade etmiş olmaktadır. Allah’ın adını anarak işlerine başlayan kimse, O’na yönelmiş, teslim olmuş, her türlü hayır ve başarıyı Allah’tan beklediğini ifade etmiş ve neticeyi O’na havale etmiş demektir. Samimiyetle Allah’a yönelenlerin mutlaka başarıya, huzur ve mutluluğa erişeceği yüce kitabımızda  (Ra’d, 13/27) müjdelenmiştir.  
 Her işe besmeleyle başlamak, Allah’ın adını her vesileyle anmak; bir Müslümanın Allah’a imanının bir göstergesidir. Ancak, bu bir alışkanlık gereği olarak sadece dil ile değil de bilinçli ve kalbî bir içtenlikle yapılmalıdır.