Nöbetçi Eczaneler
Sabah namazında tekbirden sonra hanıma seslendim:
“Hanım bugün bayramın ikinci günü, biliyor musun ne var?”
O da bana seslendi: “Bilmem ki canım. Ne var?”
Dedim: “Yahu protokolün Taş Medrese’de bayramlaşması var.
Oraya gitmeliyim. Hiç olmazsa bu bayram bayramlaşıp beni tanımalılar.”
Hanım karşıma dikildi: “Öyle mi! Madem öyle sevgili bayım.
Allah Resul aşkına önce seni soytarı yapan şu sakalını kes bakayım!!..”
Dedim: “Ne soytarılığı? Millet karizmatik olmuşsun diyor.”
Hanım ateşlendi: “İyi halt ediyor. Elin beğendiği değil, benimkisi önemli.
Bu saatten sonra karizma mı kaldı? Vaziyetten besbelli.
Onu seksen yıllık bir ömür aldı, sonra bu moloz yığını kaldı!
Limon misali; suyu gitti de, yalnız posası kaldı!”
Dedim: Yazıyoruz, söylüyoruz da şöyle söz tutan yok. O yüzden bıraktım.”
Hanım atıldı: “Kimse dinlemez seni, umduğunu bulamazsın!…
Sen o sakalı bana elli beş yıl önce nikâh masasında kaptırdın.
Şimdi mi hatırladın?!.. Bunu şimdi mi anladın?!
Vay benim ihtiyar delikanlım!… Bunu nasıl da unuttun sen?!
Nasıl sakal bırakırsın karına söylemeden?!”
Duramadım: “Torunlar dahi bırakıyorlar, onlar soytarı olmuyorlar da……!”
Hanım gene çıkıştı: “Onların ki moda. Seninkisi demode, de…mo…da!…
Sözün dinlenmiyorsa iyi şeyleri önce sen kendin yap yaşamında.
Yalnız sakalla olamaz ki bu işler.
Eğer sakalla olsaydı; filozoftu keçiler!”
Dedim: “Şu mübarek günde bu münakaşa yersiz!”
Hanım atıldı: “Eyvahhh!… Biz bu yılları hep boşa çiğnemişiz!
Bayramın üçüncü günü mangalı yak.
Masaya da şişeleri sırala ve de parlat.
Sonra da şu mübarek bayram gününde.
Eşe dostta gitme, hayır, hasenat etme, bir yetimi sevindirme.
Anayı, babayı ihmal et.
Dünyada açlar varken; sen de burda keyfet!…
Bu nasıl mübarek gün be? Kurban etini yuttun;
Ama tüm geçmişleri unuttun!.. Şehit şühedayı unuttun!…
Bu mübarek bayram günleri çok kıymetli bir an.
Yaratan tarafından bahşedilen, birer fırsatı zaman.
Bu günleri çok daha mübarek kılmak bizim tutumumuza bağlı.
Bunun için de müslüman, şuurlu yaşamalı.”
Hanım haklı; ama ben de haklıyım. Biraz parlatıversek?!
Dedi: “O senin yaptığın hak değil ki hakk’ı ihlâl.
Neden harama koşuyorsun duruyorken helâl!!!”
Sustum ve sesimi kestim;
Ama şu iki tel sakalı kıyıpta kesemedim.
Ümitliyim. Belki sözümüzü tutan da olur dedim.
Bizim hanım kızar da geçiverir. Bunu ben çook denedim.
Fırçalar; ama ondan hiç mi hiç bir oklava yemedim!!..
Hepinize iyi, neşeli mutlu nice bayramlar dilerim.
12.8.2019
