GEÇMİŞLE YAŞIYORUM

Bir yaz günüydü.
Yuva kurdum, evlendim.
Bilmem ne oldu o gün.
Hızım kesildi, dindim.
Nerede o benim.
Neş’eli çocukluğum,
Bekârlık döneminde.
Sultanlıklar kurduğum.
Günlerim hüzün oldu,
Geçmişle yaşıyorum.
Gelecekse karanlık,
İnsanım, biliyorum.
Önümüzde aydınlık.
Uzunca yıllar vardı.
Türlü gailelerle
Kısa anda karardı.
O güzelim çehrense
Birden soldu, sarardı.
Geleceğim hüzün dolu,
Geçmişle yaşıyorum.
O güzelim yılları,
Mum yakıp arıyorum.
Gene de ayaktayım,
Sonsuz şükrediyorum.
Elim kalem tutuyor,
Yazıp karalıyorum.
13.02.2020