Cane Corso Cinsi Köpekler Hakkında Bilmediklerimiz

Ayrıca çiftlik hayvanlarını koruma görevini de üstlenebilen bu cins, geçmişte daha büyük av hayvanlarının avlanmasında ve sığır güdümünde kullanılmıştır. Sağlam yapısı ve sahip olduğu koruyucu içgüdüler, onu hem güvenilir bir dost hem de etkili bir koruyucu haline getirmektedir.

TARİHÇE

Fédération Cynologique Internationale'in (FCI) cins standardına göre, Cane Corso geçmişte İtalya’nın büyük bölümünde yaygınken, son yıllarda yalnızca Güney İtalya'nın Puglia bölgesinde bulunmaktaydı. Bu türün nadirleşmesi, özellikle 1960'larda İtalya’daki mezzadria (ortakçılık) sisteminin çöküşüyle belirginleşmiştir. Mevcut Cane Corso cinsi ise 1980'lerde hayatta kalan birkaç köpeğin titizlikle seçilip yetiştirilmesiyle günümüze ulaşmıştır. 1983 yılında bu cinsin korunması ve geliştirilmesi için Società Amatori Cane Corso kuruldu. Cins, Ente Nazionale della Cinofilia Italiana (ENCI) tarafından 1994'te tanınmış, ardından 1996'da FCI tarafından geçici kabul görmüş ve 2007'de tamamen onaylanmıştır. Amerika’da ise Amerikan Kennel Kulübü (AKC), 2010 yılında Cane Corso’yu resmen tanımıştır. İtalya'da 2011-2019 yılları arasında bu cinsin yıllık kayıt sayısı yaklaşık 3.000 ila 4.250 arasında değişmiştir.

FİZİKSEL ÖZELLİKLER

Cane Corso, molossoid olarak sınıflandırılan, büyük ve sağlam yapılı bir köpektir. Napoliten Mastiff ile yakın akraba olup kaslı vücut yapısıyla diğer mastiff türlerinden daha çevik bir yapıya sahiptir. Erkek Cane Corso’lar omuzda 62-70 cm arası boyda ve 45-50 kg arasında ağırlıkta olurken, dişiler genellikle 4 cm daha kısa ve yaklaşık 5 kg daha hafiftir.

Köpeğin baş yapısı oldukça büyüktür, omuzdaki yüksekliğin yaklaşık üçte biri kadar uzunluktadır ve belirgin bir alın çıkıntısına (stop) sahiptir. Kafatası düzdür ve ağız kısmına doğru hafifçe daralır. Gözleri oval şekildedir ve birbirinden ayrık konumlanmıştır; iris rengi mümkün olduğunca koyu olmalıdır. Tüyleri kısa, yoğun ve parlaktır; siyah, çeşitli gri tonları (kurşun grisi, açık gri, arduvaz grisi) ve açık kahverenginin (geyik kırmızısı gibi) tonlarında olabilir. Göğüste, ayaklarda veya burunda küçük beyaz lekeler kabul edilebilir bir özelliktir.

SAĞLIK VE YAŞAM SÜRESİ

Cane Corso, genetik olarak kalça ve dirsek displazisine, patellar çıkığa ve retina displazisine yatkındır. Ayrıca demodikoz, ektropion, entropion, gastrik dilatasyon volvulusu (şişkinlik), hipotiroidizm, idiyopatik epilepsi, mantar enfeksiyonu, niktitan bezi prolapsusu (kiraz göz) gibi sağlık sorunlarına karşı duyarlılığı ortalamadan yüksektir.

2017'de 25 ülkede 232 Cane Corso köpeği üzerinde yapılan bir çalışmada, bu cinsin ortalama yaşam süresi yaklaşık 9,3 yıl olarak tespit edilmiştir. En uzun yaşam süresi siyah alacalı renkte olanlarda (10,3 yıl) gözlenmiştir. Renk türlerine göre farklılık gösteren yaşam süreleri, siyah, açık kahverengi ve gri tonlarında ortalama 9,0 yıl civarında olurken, diğer renklerdeki köpeklerin ortalama yaşam süresi 8,1 yıl olarak hesaplanmıştır. 2024 yılında yapılan bir araştırmaya göre ise, Birleşik Krallık'taki Cane Corso köpekleri için genel ortalama yaşam süresi 8,1 yıl olarak tespit edilmiştir. İtalya’da 2024 yılında yapılan bir başka çalışmada ise Cane Corso cinsinin ortalama ömrünün 9 yıl olduğu belirlenmiştir.

KULLANIM ALANLARI VE ÇALIŞMA YETKİNLİĞİ

Günümüzde Cane Corso genellikle arkadaşlık köpeği ve bekçi köpeği olarak beslenirken, geçmişte büyük av hayvanlarını avlama ve sığır güdümü gibi görevlerde de kullanılmıştır. Çiftlik hayvanlarının korunması için de ideal olan bu köpekler, zararsız yabancıların yanında sakin davranabilme, silah sesine karşı kayıtsız kalma ve sahibi tehlike altındayken savunma içgüdüsüne sahip olma gibi özelliklere sahip olduklarında çalışma denemesi kapsamında değerlendirilebilirler.

Cane Corso, koruyucu özellikleri ve sağlam yapısıyla bilinen, sadık bir arkadaş ve etkili bir bekçi köpeğidir. Bu cinsin fiziksel yapısı ve karakteristik özellikleri, onu hem kişisel güvenlik hem de çiftlik koruması için tercih edilen bir tür haline getirmektedir.