ÇANAKKALE’DE AFYONKARAHİSAR’LI BİR KAHRAMAN

Türk Milleti’nin tarihindeki en büyük destanlardan birisi de kuşkusuz Çanakkale Savaşı’dır. İşte bu destansı mücadelede yaptıkları ile tarihe geçmiş kahramanlardan birisi de Evciler İlçemiz Madenler Köyü’nden hemşehrimiz namıdiğer Bombacı Mehmet Çavuş’tu. Seddülbahir ve Conkbayırı’nın aylar süren ateş ve kan dolu muharebe günlerinde Mehmet Çavuş’un gösterdiği kahramanlık dönemin dergilerine yansımıştır.
Elimde o dönem Osmanlı Ordusu’nun 1.Dünya Savaşı’nda değişik cephelerde verdiği mücadelelerden haberlerin verildiği Harp Mecmuası Dergisi var. Nisan 1332/1916 tarihli 8.sayısının 126.sayfasında sol altta yer alan bir resim. Dikkatli bakınca sol elinin bilekten olmadığı anlaşılan bir Mehmetçik fotoğrafı. Alt yazısında şunlar yazıyor.
‘’Çivril Kazasının Madenler Köyü’nden Kadir oğlu Mehmet Çavuş
Conkbayırı ve Sebdülbahir muharebelerinde medhe şayan büyük kahramanlıklar göstererek düşman tarafından atılan bombaları patlamadan yine düşman tarafına atmak suretiyle cesaret ve şecaat harikaları ibraz etmiş ve nihayet yine böyle bir bombayı alarak düşmana havale edeceği sırada her nasılsa birdenbire infilak eden bombadan sağ el bileğini kaybetmiştir.
Hastanedeki firaş-ı ızdırabından tabur kumandanına yazıp gönderdiği mektupta ise ” Sağ kolumu kaybettim, zarar yok, sol kolum var. Onunla da pekala iş görebilirim. Beni müteessir eden ve yine kıtama iltihak edip düşmanla çarpışmama mani olan şey yaramın henüz kapanmamış olmasıdır. Hastaneden kurtularak halen harbe iştirak edemediğim için beni mazur görünüz, affedeniz muhterem kumandanım… ” demiştir.
Bu kahraman Türk oğlunun elyevm tamamıyla kesb-i afiyet eylemesiyle (sağlığına kavuşmasıyla) kaybettiği uzv-ı kıymeddarından icabat-ı fenniyeye göre istifadesi için (protez el nakli için) Almanya’ya gönderilmesi düşünülmektedir.’’
Sağ eli bileğinden kopan Mehmet Çavuş tedavisinin ardından tekrar cepheye dönmek istedi, ancak izin verilmedi. Savaştan sonra “Övünç Madalyası” verilen Bombacı Mehmet Çavuş, terhis edilerek köyüne gönderildi. Dinar’a yerleşerek hayatını burada sürdürdü. 57 yaşını sürdüğü (doğumu 1888) 1945 yılında vefat etti. Kahraman hemşehrimizin ruhu şadolsun.
‘’Türk çocuğu ecdadını tanıdıkça daha büyük işler yapmak için kendinde kuvvet bulacaktır”.
Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK