Nöbetçi Eczaneler
19 Ağustos 2011 Cuma 03:00:00 Cami, Okul, Hastane, Kışla genel olarak halkımız tarafından itibar gören kurumlarımızdır. Buraların içi ve dışının her bakımdan sıhhi, temiz, modern ve görkemli olması gerekir. Hele hele eğitim kurumu olan okullarımız; her yönden çevreye örnek olmalıdır. Buralarda görülen noksanlık ve aksaklıklar, içerde yetişen kişilerin disiplinli çalışma, sorumluluk alma, kazandığı bilgi beceri ve davranışlarındaki başarılarının göstergesidir.
İçinde bulunduğumuz 2011 Yılının bir bahar akşamı hastalanan bir yakınımızı Kocatepe Devlet Hastanesi acil polikliniğine yatırdık. Hastane çıkışında saat 11.30 sularında araba garajı bölümünün 5. Katından pat! çat ! sesleri ile yağmur suyu oluğu delik olmalı ki; nem alan sıva parçalanıp koptu, yere düştü. Eğer çatı altından, duvar dibinden gitseydik her halde biz de acillik olacaktık. Allah korudu. İnsanların çok sık geçtiği bu tür yerlere daha fazla ihtimam gösterilmelidir.
Baharda, budanan ve kesilen yabani ağaçlar, orman lojmanları yakınındaki afişlerin altına yığıldı.. Uzun süre ilgilenilmedi, kuruyasıya kadar bekletildi. Sonra kirli bir el tarafından yakıldı. Yeni yetişen 4-5 çam fidanı zarar gördü. Peki bunun bedelini kim ödeyecek? Belediye Parklar ve Bahçeler müdürü mü? Fatih “Ormanlarımdan bir ağaç kesenin, başını keserim” demiş. Şimdi, kalanı otlarla birlikte, hala orda bekletiliyor. Ağaç kolay büyümüyor. Orman bakanımız, Çay ilçemizin bir kasabasında: ağacın insan yetiştirmek kadar zor olduğunu iğnelemek için; kendine takdim edilen plaket yerine, ağaç dikilmesini istemişti.
Şu 1 Nolu Sağlık Ocağının Başhekimine bakıp ibret almak lazım. Tam hayat Adamı mesleği doktorluk. İşinin ehli bir kişi. Kurduğu; Botanik Bahçesi. Ordaki yeşil örtü, orda açan çiçeklerin mis kokusu, göze ve gönle hoş gelen manzara insanı adeta büyülüyor. Sadece insana değil başka canlılara da hayat veriyor. Allah razı olsun. Keşke her kurum böyle olsa.
Konfüçyüs: “Herkes kapısının önünü süpürse, çöpçüye lüzum kalmazdı.” demiş. Zübeyde Hanım Kız Meslek Lisesi arkasına bakın. Yabani otlar çıkmış kurumuş, üzerine çöpler dökülmüş, kesilen dal parçaları ve taşlar atılmış, burası bir mezbelelik halini almış Bu rezaleti sanki kimse görmez.: Suçlu; Belediye mi ? Okul mu? “Sen ağa, ben ağa, bu koyunu kim sağa?”
Bir başka tablo: Kadınana İlköğretim Okulu. Trafiğin her zaman yoğun olduğu işlek ana caddelerin kesiştiği; kalabalığın, gürültünün, patırtının ortasında mahsur kalmış. Üstüne üstlük yetmiyormuş gibi Vali Ahmet Özyurt döneminde bahçesine bir ek okul daha yapılmış. Eğitim öğretim döneminde telaşla çocuğunu derse getiren, çıkarken merakla geç vakitlere kadar bekleyen ana, baba ve veliler. Yoldan geçenler, alışveriş edenler, işine gidenler. Otobüs, dolmuş bekleyenler, karmaşık bir ortam. Bu teranede okula ilk başlayan yavrunun psikolojisini düşünün. Böyle okul olmaz. Bakın, buranın ne olacağına esnafımız okul bahçesini kiralayarak karar vermiş. Burası; işyeri ya da alışveriş merkezi olur.
Düşünebiliyor musunuz. Arı kovanı koysanız bal vermez. Öğrenmenin de öğretmenin de zor olduğu Tehlike Çanlarının Çaldığı; böyle bir yere, korkmadan canınızın parçası olan yavrunuzu; nasıl emanet edersiniz?
