BU DA MI DEVE?

Devletin hastanesi. Her taraf kalabalık.
Yer bulalım diye hanımla, bakındık alık alık.
Hah… Hanıma bir yer bulduk, sıkıştı kanepeye.
Bu mecburi bir trafik başladık, beklemeye.
Zaten canı burnunda, çaresiz bekleyecek.
65 yaş önceliği olsa bile kime ne diyecek?
Neyse ki hanım oturdu, biz ayakta olsak da olur.
Biraz geç de olsa bizimki elbet doktoru bulur.
O arada bir erkek hasta geldi; burnu yeri çizerek.
Çok bitkin bir hali vardı ve mutlak oturması gerek.
Yanında da bir hanımı var ki vakarlı mı, vakarlı!
Çok müstehzi bakıyor bizden, dokuz tabaka yokarlı!..
Garip kocası yer bulamadı, hiç kimse de kıpırdamaz.
Böyle hallerde ise bizim hanım, bağlasan da duramaz!
Yüzüme baktı, acıyarak kalktı adama yer verdi.
Adam hanımına sızlanarak seslendi “Gel otur.” dedi!
Mağrur kadın saltanatla oturdu göğsünü gere, gere.
Hasta, sürünen garip koca da, maalesef oturdu yere!
Bizimki öfkeli, öfkeli o an baktı benim yüzüme.
İşaret ettim hanıma: “Sakin ol hiçbir şey söyleme.”
O an aklıma kendi yazdığım BAY DEVELER adlı şiir geldi.
O şiirde bizim hanım bazı erkekleri develere benzetti!
Hanımın kulağına eğilerek yerdeki adamı gösterdim.
Sordum: “ Bak şu garibe, sence bu da mı deve?” dedim.
Hamın fısıldadı: “Evet. Bu da deve; ama iyice ıhmış deve!” dedi:
“Deveyi çeken eşek bile nağdandan iyidir!” dedi ve hanımını dilledi
08.08.2019
Bakınız: BAY DEVELER Google Kocatepe Gazetesi.