BIRAKIN ÇOCUKLAR CAMİYE GELSİN – Kocatepe Gazetesi

Ramazan ayı boyunca birçok dost, çocukların camiye gitmesinin “bazı” kişiler tarafından engellendiğini söyledi.
Zaman zaman ben de şahit oldum. Camiye gelen çocuğa “Dur, sus, yapma dedim sana, düzgün otur” gibi bir sürü talimatlar veren bu “bazıları”, çocukların yüzündeki gülümsemeleri alıp götürüyorlar.
Adı üstünde çocuk bu.
Bağıracak, çağıracak, oynayacak, ağlayacak.
Siz secdeye giderken gözünüzün içine bakacak, önünüze geçecek.
Allah’tan, o günahsızların yüzü suyu hürmetine fıkhen bozulan namazları kabul etmesini dileriz.
Fakat siz, çocuklara sert bir dille “Dur, sus” dediğiniz anda moraller bozuluyor.
Çocuklar, hem camilerle ilgili hem de “büyükleri” hakkında birçok olumsuz hatırayı şekillendiriyor kafalarında.
Çocukların camiye gitmemesinin nedeni olmak, ne kadar büyük bir vebal.
Oysa tam tersini yaşamalıyız, yaşatmalıyız.
Camiye giden çocuk, camiden çıktığında arkadaşına heyecanla anlatmalı, nasıl güzel bir ortamda bulunduğunu.
Çocukları bu doğrultuda teşvik eden camiler ve cami cemaatleri de var kuşkusuz.
Ankara’da Anadolu Ajansı’nın geçtiği haber ne güzeldi.
Ahmet Hamdi Akseki Camisi’nde teravihe gelen çocuklar, kendileri için oluşturulan oyun alanında vakit geçiriyorlarmış.
Caminin müezzini Mansur Sağır, “Cemaatimizden en ufak bir şikâyete rastlamadık. Teravihlerde 50-100 arasında çocuk oluyor. Bu çocukların camiyi sevmesi, cami havasını teneffüs etmesi, ileriye dönük Kur’anla, camiyle daha çok meşgul olmalarını sağlamak amacındayız. Onlara camiyi sevdirmek hedefimizdi. Cemaatimiz de uygulama nedeniyle rahat bir şekilde namazını kılıyor” demiş.
Ne mutlu o camiye ve çocuklara…
Benzer uygulamalar, ülkemizin bazı camilerinde de hayata geçirilmiş. Hatta camilerde “Çocuk Kulübü” kurulmuş. Camilerin Çocuk Kulübü birçok etkinliğe imza atmış.
Darısı her caminin başına.
Daha önce de birkaç kez yazmıştım. Afyonkarahisar’da Başçeşme Camii, farklı bir camii. Bu farklılık, olumlu anlamlar taşıyor. Meselâ, Başçeşme’de Cuma Hutbesi’nde bir çocuk, imam ile birlikte hutbeye çıkabiliyor. Karne günlerinde çocuklara hediye verilebiliyor. Cami cemaatindeki her çocuk, cemaatteki yetişkinlerin arasına girerek namazını kılıyor. Eğer çocuklar çığrından çıkacak kadar gürültü yaparsa, İşadamı Süleyman Kırlıoğlu, “Haydi çocuklar, gürültü yapmayalım” diye uyarıyor.
Bir başka örnek: Mevlana Camii. Harb-İş’teki bu caminin imam ve müezzini de çocukların camiye gelmesi, Kur’an Kursu’na devam etmesi için gayret gösteriyor. Benim bir-ikisini takip ettiğim Karpuz Şenliği de bu faaliyetler arasında.
Camilerdeki çocuklarla ne kadar ilgilenirsek, o kadar iyi geri dönüşler alacağız.
Biz sert davranmadıkça, çocukların gönülleri daha zenginleşecek.