Aşık Yoksul Derviş, Soma'yı yazdı

Afyonkarahisar’ın önemli bir değeri olan Halk Ozanı Aşık Yoksul Derviş, Manisa’nın Soma ilçesinde meydana gelen maden faciası dolayısıyla 24 kıtadan oluşan bir şiir yazdı. Aşık Yoksul Derviş, “Yetmişaltı milyon insanında ciğerleri yandı. Acıları acımızdır” dedi

Halk Ozanı Aşık Yoksul Derviş, Manisa’nın Soma ilçesinde meydana gelen maden kazası ile ilgili duygularını söze döktü. Yoksul Derviş mahlaslı Şemsettin Kubat, “13 Mayıs 2014 Salı Günü Saat 15:10′ da Manisa İlinin Soma İlçesinde bir kömür madeninde meydana gelen felakette evlerine ekmek götürmek, evlatlarını okutmak için çalışan üçyüzbir maden işçisi ocakta oluşan dumandan boğularak şehit oldular. Onların aileleri ile birlikte yetmişaltı milyon insanında ciğerleri yandı. Acıları acımızdır” dedi.
Salı günü acı haber duyuldu,
Madenciler Şehit oldu Soma’da;
Türk Milleti derin yasa boğuldu,
Anneler bağrını deldi Soma’da.
***
Duydular haberi 13 Mayıs’ta,
Madenci evleri hep bütün yasta,
Bu acıya yandı dünya herkeste,
Bizim de kalbimiz kaldı Soma’da.
***
Dünyada duyuldu acı felaket,
Anneler gününde boşandı feryat,
Öyle bir acı ki koptu kıyamet,
Üçyüzbir can Şehit oldu Soma’da.
***
Kimisinin yeni oldu düğünü,
Baba olacaktı sayardı gününü,
Bir ekmeğe çalışırdı her günü,
Şehit olup o’da kaldı Soma’da.
***
Günden güne artan bu faciaya,
Canlar dayanır mı böyle acıya?
Teselli verelim anne bacıya,
İnsanlar seferber oldu Soma’da.
***
Ağlaya ağlaya gideni gördüm,
Dumanlar içinde bedeni gördüm,
Bir sürü gencecik fidanı gördüm,
Açmadan gülleri soldu Soma’da.
***
Üçyüzbir hanede ocak söner mi?
Gitti madenciler geri döner mi?
El aman Allah’ım çaresi var mı?
Hepsinin vadesi doldu Soma’da.
***
Şehitleri birer birer buldular,
Anne bacı erlerini bildiler,
Feryat edip ciğerleri deldiler,
Anneler saçını yoldu Soma’da.
***
Bunca insan hep Soma’da buluştu,
Birbirinin acısını paylaştı,
Bu acıya bütün millet ağlaştı,
Sanki mahşer halkı oldu Soma’da.
***
Kimi beyim gelir diye bekledi,
Ateş düştü ciğerini okladı,
Kimileri gözyaşını sakladı,
Ah çekti bağrını deldi Soma’da.
***
“Çıkarın çizmemi batmasın sedye”,
Esirgerdi devlet malıdır diye,
Ağladı insanlar böyle duyguya,
Gözyaşları bir sel oldu Soma’da.
***
Yirmidört yaşında bakın şu gence,
Baba olmuş idi altı ay önce,
Tazeydi, fidandı, gülleri gonca,
Bütün çiçekleri soldu Soma’da.
***
Üçyüzbir kişinin kaderi birdi,
Kömür işlerinde hep beraberdi,
Hepsi de mezara bir günde girdi,
Üçyüzbir can şehit oldu Soma’da.
***
Maden ocağında kömür işleri,
Çalışırken yandı can yoldaşları,
Kendini yerlere attı eşleri,
Anneler saçını yoldu Soma’da.
***
Çırpınıyor oğulları kızları,
Bütün anaların yaşlı gözleri,
Alevler içinde yandı özleri,
Çünkü babaları kaldı Soma’da.
***
Destanlar yazılır hep beyit beyit,
Kalemler tükenir yetişmez kağıt,
Evlerde yakılır binlerce ağıt,
Acı kalpler hep bir oldu Soma’da.
***
Bir çözüm Ya Rabbi! N’olur bir çözüm,
Oğlum körpe kaldı çok küçük kızım,
Karardı gökte parlayan yıldızım,
Umutlarım kayıp oldu Soma’da.
***
Bitkindi çıkmaya yok iktidarı,
Çabalar kalkmaya yoktur mederi,
Dedi ki:”Allah’ım sen kurtar gayrı”,
Bütün dilekleri kaldı Soma’da.
***
Zeynep kız sofrada yemezdi yemek,
Babası getirsin bir tane ekmek,
Saatlerce bekler sofrada yemek,
O yavrunun aklı kaldı Soma’da.
***
Türk halkı yaslıdır ciğeri yandı,
Çekildi bayraklar yarıya indi,
Ülkemizin halkı deliye döndü,
Sineleri kömür deldi Soma’da.
***
Şu ufacık çocuklara ne dersin?
Der ki:”Anne, babam ekmek getirsin,
Bizim ile soframıza otursun”
Diyerek bağrını deldi Soma’da.
***
Bir dilim ekmeğe bir avuç kömür,
Üçyüz küsur kişi verdiler ömür,
Kaldı yavruları hep domur domur,
Çiğdemler, çiçekler soldu Soma’da.
***
Bu işlerin sebebini soralım,
Yetimlere bir teselli verelim,
El ele verip yaraları saralım,
Düşünürüm, aklım kaldı Soma’da.
***
İşte görünüyor facia hali,
Nedenini kimse bilmez ahvali,
Şu Yoksul Derviş’in biçare hali,
Gözyaşlarını bir sel oldu Soma’da.