Afyonlu Minik İbrahim Kalp Nakli Bekliyor

Doğuştan kalp hastası olan bebek için acilen nakil için uygun kalp bağışının gerçekleşmesi bekleniyor.
Hacettepe Üniversitesi’nde tedavi altında bulunan ve yakında 3 yaşına girecek olan İbrahim Mevlüt Tunç’un yaşamı kalp nakline bağlı.

Minik İbrahim Mevlüt, “Sesimi Duyan Yok mu? Ben İbrahim Mevlüt 2,5 yaşındayım Kalp Nakli Bekliyorum” sloganıyla yaşama tutunmak için acilen yapılması gereken kalp nakli için organ bağışı bekliyor.

İbrahim Mevlüt’ün sağlık durumu hakkında Kocatepe Gazetesi takipçilerine bilgi veren Ali Tunç, üç kız çocuklarının daha olduğunu eşi Nuray Tunç ve diğer evlatlarıyla birlikte doğuştan kalp hastası olan oğulları İbrahim Tunç’un yaşaması için mücadele ettiklerini belirtti.

Baba Ali Tunç şunları kaydetti: “Oğlumuz doğuştan kalp hastası. Şu anda Ankara’da Hacettepe Üniversitesi’nde tedavi görüyor. Oğlumuzun yaşaması için kalp nakli gerekiyor. İbrahim Mevlüt şu anda 2,5 yaşında yakında 3 yaşına girecek. Bu doğuştan gelen bir sıkıntı ama biz hiçbir zaman şikâyet etmedik. Pişmanlığımız yok. Evladımızın yaşaması için kalp nakli gerekiyor. Biz organ bağışının ne kadar önemli olduğunu her an her yaşta ihtiyaç duyulduğunun farkına varılmasını istiyoruz. Organ bağışlamasında farkındalık oluşturulmasını istiyoruz. Bizim asıl amacmıız budur. Bu vesileyle ifade etmek istiyorum ki insanlardan farklı beklentilerimiz yok. Organ nakli için organ bağışı şart. Bu sürekli bir ihtiyaç tıpkı kan gibi. Bizden önce de bir ihtiyaçtı bizimle ve bizden sonra da insanların ihtiyacı olacak. Toplum olarak bu konuda bilinçlenmeliyiz. Organ bağışı ihtiyacı sadece bizim değil bizim gibi pek çok insanın da ihtiyacıdır. En azından bu konuda bir kişi dâhil bilinçlenir, organ bağışında bulunursa, böyle bir duyarlılık gösterebilirse bizim için büyük mutluluk olur. Belki bize birisi böyle bir durumda yardımcı olur. Oğlumuz İbrahim Mevlüt acil sırada kalp nakli için uygun kalp bağışını bekliyor. İnsanlarımızın organ bağışlamaya gösterecekleri duyarlılık bizim için en büyük mutluluk olacak. Bizim de bu durum başımıza gelmeden organ bağışının ne kadar önemli bir konu olduğundan haberimiz yoktu. Şu anda ben hayatımdan vazgeçmeyi denesem çocuğuma faydam yok. Beyin ölümü gerçekleşen cenazelerde insanlar artık ben çocuğumu parçalatmam algısına girebiliyorlar. Hâlbuki geriye dönüş yok. İşe yarayan organlarımızda bir kişiyi kurtarıp ömür boyu onun mutluluğuyla yaşamak daha güzel. Bunu anlatarak bunun bilincine hepimizin varması lazımdır.”